Alimenty na żonę a rozwód z orzeczeniem o winie obu stron. Sytuacja alimentów w sytuacji, gdy do rozkładu pożycia doszło z winy obu stron, wygląda nieco inaczej. Podobnie jak w przypadku rozwodu bez orzekania o winie, w przypadku omawianym teraz była żona może domagać się alimentów tylko wtedy, gdy znajduje się ona w niedostatku.
W Polsce niestety wciąż spotykamy się ze zjawiskiem niepłacenia alimentów na dziecko. Pojawia się wówczas pytanie jak odzyskać alimenty? Czy jest możliwa przymusowa windykacja alimentów? Na czym polega egzekwowanie alimentów? W dzisiejszym artykule postaramy się odpowiedzieć na powyższe pytania i przybliżyć tematykę pozwu o alimenty od dziadków oraz odzyskiwania alimentów przez komornika. Podpowiemy jak w praktyce radzić sobie z niepłaceniem alimentów na dziecko przez drugiego z rodziców. Sposób egzekwowania alimentów od drugiej osoby zależy od tego, co stanowiło podstawę ustalenia obowiązku alimentacyjnego. Inne kroki prawne należy podjąć w celu odzyskania alimentów, kiedy są stwierdzone wyrokiem sądowym, a inne w przypadku pozasądowego porozumienia rodziców w zakresie ponoszenia kosztów utrzymania obowiązek alimentacyjny został uregulowany przez sąd, sytuacja jest prostsza. Z wyrokiem, zaopatrzonym w tzw. klauzulę wykonalności, udajemy się do komornika i składamy wniosek o wszczęcie i prowadzenie egzekucji. Dalsze czynności podejmuje komornik dokonując zająć wszelkich rachunków bankowych dłużnika, otrzymywanej pensji oraz zajęć innych aktywów. Ten sposób dotyczy również sytuacji niepłacenia alimentów w trakcie postępowania, kiedy posiadamy postanowienie o zabezpieczeniu alimentów na czas jest odmienna, kiedy ustalenia odnośnie alimentów zawarte były w porozumieniu pomiędzy rodzicami, bez orzeczenia sądu. Wówczas, aby egzekwować alimenty należy złożyć we właściwym sądzie pozew o alimenty przeciwko osobie zobowiązanej do ich płacenia. Bardzo istotne jest, aby już na etapie składania pozwu skonsultować swoją sytuację z adwokatem. Pozwoli to na prawidłowe wyliczenie kosztów utrzymania dziecka oraz efektywniejsze egzekwowanie alimentów jeszcze w czasie toczącego się postępowania. Po przeprowadzeniu postępowania i po wydaniu przez sąd prawomocnego wyroku, zobowiązany do płacenia alimentów powinien je uiszczać osobie uprawnionej do ich pobierania. W każdym momencie, jeżeli alimenty nie są płacone, wyrok można skierować do komornika celem przymusowego egzekwowania alimentów. Gdzie się zgłosić po pomoc w egzekucji alimentów? W przypadku konieczności przymusowego egzekwowania alimentów, należy w pierwszej kolejności skonsultować swoją sytuację z prawnikiem. Adwokat podpowie jak odzyskać alimenty oraz w jaki sposób egzekwować alimenty przez komornika. Profesjonalista ustali również wysokość aktualnego zadłużenia z tytułu niepłacenia ustaleniu dalszych kroków z prawnikiem, należy złożyć wniosek o wszczęcie egzekucji, określając jednocześnie z jakich składników majątku dłużnika, komornik ma prowadzić egzekucję. Gdy postępowanie egzekucyjne nie przynosi zadowalającego efektu, można rozważyć udanie się do miejskiego ośrodka pomocy społecznej, w którym możliwe jest złożenie wniosku o wypłatę świadczenia alimentacyjnego z funduszu alimentacyjnego. Przed wszczęciem sprawy warto sprawdzić, czy zostały wykorzystane wszelkie możliwości dochodzenia alimentów, ponieważ pozyskiwanie środków z funduszu alimentacyjnego winno być ostatecznością, stosowaną w szczególnie uzasadnionych przypadkach, kiedy postępowanie egzekucyjne jest bezskuteczne. Sposoby egzekwowania alimentów Niepłacenie alimentów na dziecko jest niestety jedną z częstszych spraw, z jakimi spotykamy się w sądach. Doświadczenie Kancelarii pokazuje, że wśród znanych sposób można wymienić egzekucję prowadzoną przez komornika, powództwo przeciwko dziadkom,złożenie zawiadomienia do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa niepłacenia alimentów, wpis do rejestru dłużników,złożenie wniosku o wypłatę alimentów z funduszu wymaga, że wybór sposobu egzekwowania alimentów zależy od sytuacji osoby zalegającej z zapłatą, a także od sytuacji uprawnionego dziecka. Nasza praktyka pokazuje, że nie ma jednego sposobu, który będzie skuteczny w każdej sytuacji, a ostateczny wybór należy do rodzica dziecka. Egzekwowanie alimentów nie jest prostym postępowaniem, wymaga dużego zaangażowania zarówno wierzyciela, jak i komornika. Komornik sądowy Komornik sądowy jest osobą, która jako jedyna w polskim porządku prawnym posiada prawo do prowadzenia egzekucji alimentów. To właśnie do komornika udajemy się z wyrokiem zasądzającym alimenty i po złożeniu wniosku żądamy ścigania osoby wniosek można sporządzić własnoręcznie, ale również może zostać on sporządzony na formularzu dostępnym u komornika. Należy tam wymienić przede wszystkim: dane osoby zobowiązanej do płacenia alimentów, osobę uprawnioną do alimentów,podstawę żądania egzekucji (tj. wyrok), żądanie wszczęcia i prowadzenia egzekucji,numer rachunku bankowego, na który mają wpływać uzyskane alimenty. Pozew o alimenty przeciwko dziadkom Przepisy prawa rodzinnego przewidują, że w sytuacji, gdy:rodzic zobowiązany do płacenia alimentów na dziecko nie żyje,rodzic nie jest w stanie regulować swojego zobowiązania alimentacyjnego (np. poprzez brak możliwości zatrudnienia z uwagi na chorobę, usilne uchylanie się od zatrudnienia),uzyskanie środków jest niemożliwe lub znacznie utrudnione (np. brak znajomości miejsca pobytu rodzica, brak kontaktu z rodzicem), można złożyć pozew o alimenty przeciwko dziadkom postępowaniu tym należy udowodnić, że w sprawie występują takie okoliczności, które uniemożliwiają płacenie alimentów przez osobę zobowiązaną, jak również to, że uprawniony do alimentów pozostaje w niedostatku, muszą zatem istnieć trudności w zaspokojeniu podstawowych i uzasadnionych potrzeb dziecka. Konieczne jest też wykazanie związku rodzinnego pomiędzy osobą zobowiązaną do płacenia alimentów, a dziadkami. Zaznaczyć jednak należy, że powództwo o alimenty od dziadków, podobnie jak większość spraw rodzinnych, budzi wiele emocji. Wielokrotnie jest tak, że dziadkowie czują się zobowiązani do pomocy w utrzymaniu swoich wnuków. Bywa jednak i tak, że nie poczuwają się oni do płacenia i uważają, że obowiązek utrzymania w całości powinien spoczywać na barkach rodzica. Zawiadomienie do prokuratury Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że niepłacenie alimentów w terminie stanowi przestępstwo umieszczone przez ustawodawcę w art. 209 kodeksu karnego, zagrożone karą pozbawienia wolności nawet do dwóch lat. Nasza kancelaria zna wiele przypadków, w których złożenie w imieniu Klienta zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa niepłacenia alimentów na dziecko skutkowało uregulowaniem wszystkich zaległości alimentacyjnych oraz terminowym uiszczaniu dalszych alimentów. Dlatego też, przy niepłaceniu alimentów na dziecko w wielu przypadkach rekomendujemy złożenie odpowiedniego zawiadomienia do organów ścigania. Trzeba jednak zauważyć, że pomimo uregulowania alimentów, odpowiedzialność karna za wcześniejsze opóźnienia nie znika. Zazwyczaj takie zawiadomienie kończy się skierowaniem sprawy na drogę sądową i wyrokiem skazującym. Wpis do rejestru dłużników Jedną ze skutecznych metod walki z osobami niepłacącymi alimentów na dziecko jest również dokonanie wpisu do rejestru dłużników. Ten sposób egzekwowania alimentów najbardziej dotyka osoby majętne oraz osoby prowadzące działalność gospodarczą, które celowo zaniżają swoje oficjalne dochody, aby wykazywać brak środków na płacenie alimentów. Co ważne, po wpisie do rejestru dłużników taka osoba ma wiele problemów z uzyskaniem kredytu lub pożyczki bankowej, jak również przy zawieraniu umów z operatorami komórkowymi, dostawcami telewizji i Internetu. Sytuacja ta niejako wymusza na zobowiązanym do alimentów, że wreszcie zaczyna je regularnie płacić, aby pozbyć się wpisu do rejestru dłużników. Fundusz alimentacyjny Wielokrotnie jest tak, że nawet egzekucja alimentów przez komornika kończy się niepowodzeniem. Dłużnik alimentacyjny skutecznie unika płacenia alimentów, ukrywa swój dochód oraz majątek. Przy tym wszystkim nie liczy się z dobrem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. W takiej sytuacji istnieje możliwość skorzystania z
Zatem jak napisać pozew o alimenty? 1. Miejscowość i data składania pozwu. Ma to znaczenie zarówno w przypadku składania dokumentów w biurze podawczym sądu podczas osobistej wizyty, jak również w przypadku, gdy pozew wysyłany jest do sądu pocztą. Miejscem składania pozwu może być zarówno sąd właściwy dla miejsca zamieszkania
Trwa ładowanie... Rodzina Rodzinne finanse Jak wyegzekwować alimenty – praktyczne porady 5 z 7Od babci i dziadka Gdy rodzic nie płaci na dziecko, można wystąpić o alimenty od innych członków jego rodziny. Pozew należy wówczas złożyć przeciwko dziadkom dziecka, dorosłemu rodzeństwu – również temu przyrodniemu. Z kolei nie można ubiegać się o alimenty od rodzeństwa osoby niepłacącej alimentów. Pozew wystarczy złożyć w sądzie rejonowym właściwym dla miejsca zamieszkania pozwanych. Można to zrobić już w trakcie nieskutecznych działań egzekucyjnych. Polecane dla Ciebie Komentarze
Dziś złożyłam pozew do Sądu przeciwko dziadkom dziecka, nie znam ich adresu więc podałam adres dłużnika, na pewno mieszkają w Dortmundzie. Równocześnie wysłałam pismo do Konsulatu Generalnego w Koloni z prośba o ustalenie adresu zamieszkania dziadków - wraz z dokumentami.
Można dochodzić alimentów od dziadków nawet wtedy, kiedy uprawniony do alimentów pobiera świadczenie z funduszu alimentacyjnego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 marca 1980 r. (sygn. akt IV CR 129/80, OSNC 1980/10/199) okoliczność, iż małoletni powód pobiera świadczenia z funduszu alimentacyjnego wobec niemożliwości wyegzekwowania alimentów zasądzonych od ojca, nie stoi w zasadzie na przeszkodzie do dochodzenia uzupełniających alimentów od dziadków na podstawie art. 132 jeżeli usprawiedliwione potrzeby małoletniego nie są w całości zaspokojone. Zasądzenie jednak alimentów od dziadków powinno nastąpić w takiej wysokości, aby w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym ( Nr 27, poz. 157) małoletni nie został pozbawiony świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Uzasadnienie faktyczne Wyrokiem z dnia r. Sąd Rejonowy w Częstochowie zasądził na rzecz małoletniego powoda Michała R. od pozwanych Anny i Piotra R. alimenty po 800 zł miesięcznie, poczynając od dnia r. Sąd Wojewódzki ustalił, że ojciec powoda, od którego zasądzono na pokrycie kosztów utrzymania rodziny po zł miesięcznie, nie płaci obecnie alimentów z uwagi na odbywaną służbę wojskową, w związku z czym matka małoletniego powoda otrzymuje dla niego 500 zł z funduszu alimentacyjnego. Ona sama zarabia zł miesięcznie. Zarobki te wraz z alimentami otrzymywanymi z funduszu alimentacyjnego nie wystarczają na pełne zaspokojenie potrzeb małoletniego powoda, wobec czego uzasadnione jest jego roszczenie przeciwko pozwanym jako dziadkom. Pozwany Piotr zarabia średnio zł miesięcznie, ma wprawdzie na utrzymaniu rodzinę złożoną z żony i 14 letniego syna, jednakże czerpie pewne korzyści z gospodarstwa rolnego, które niedawno przekazał innemu synowi. Dlatego też zdaniem Sądu Rejonowego pozwani są w stanie płacić 800 zł miesięcznie na uzupełnienie alimentów na rzecz małoletniego wnuka Michała R. Przy rozpoznawaniu rewizji pozwanych od powyższego wyroku Sądowi Wojewódzkiemu nasunęły się wątpliwości prawne ujęte w następującym pytaniu "Czy w sytuacji, gdy zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych względem małoletniego dziecka ojciec odbywa służbę wojskową i ta okoliczność decyduje o niemożności wyegzekwowania od niego alimentów, na skutek czego wypłacane są na rzecz dziecka świadczenia z funduszu alimentacyjnego, dziecku przysługuje roszczenie z art. 132 przeciwko dziadkom małoletniego?" Uzasadnienie prawne Sąd Najwyższy postanowił z mocy art. 391 § 1 zd. ost. przejąć sprawę do rozpoznania i rozważył, co następuje: Zgodnie z art. 132 jeżeli osoba zobowiązana do alimentacji w bliższej kolejności (np. rodzic dziecka) nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebny uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami, uprawniony do alimentacji może dochodzić alimentów od zobowiązanego w dalszej kolejności. Zgodnie przy tym z ustalonym orzecznictwem istnienie wyroku zasądzającego alimenty od zobowiązanego w bliższej kolejności (np. od rodziców) nie stoi na przeszkodzie do zasądzenia ich od zobowiązanego w dalszej kolejności (np. od dziadków), jeżeli wyegzekwowanie zasądzonych alimentów od osoby bliższej jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Ustawa z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz. U. Nr 27, poz. 157) wprowadziła nową zasadę, że jeżeli egzekucja zasądzonych świadczeń alimentacyjnych okazała się niemożliwa lub bezskuteczna w całości lub części (art. 1 i 4 ustawy), uprawnionemu do alimentacji przysługują - przy istnieniu innych przesłanek przewidzianych w ustawie - świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Przesłanka z art. 1 czy też art. 4 ustawy jest więc zbliżona do przesłanki z art. 132 Jednakże ustawa o funduszu alimentacyjnym ani nie uchyliła art. 132 ani nie wprowadziła do niego bezpośrednio żadnych zmian. Prowadzi to do wniosku, że uprawniony do alimentacji posiadający tytuł wykonawczy i nie mogący tego tytułu zrealizować może według swojego wyboru ubiegać się zarówno o świadczenia z funduszu alimentacyjnego, jak i o zasądzenie alimentów od zobowiązanego w dalszej kolejności. Gdyby przy tym ustawa o funduszu alimentacyjnym przewidywała wypłacenie zasądzonych alimentów w pełnej ich wysokości i bez żadnych ograniczeń, przepis art. 132 stałby się w praktyce w większości wypadków bezprzedmiotowy. Dla uprawnionego do alimentacji byłoby bowiem z reguły korzystniejsze otrzymywanie gwarantowanych przez Państwo świadczeń z funduszu alimentacyjnego (przy istnieniu regresu Państwa do dłużnika) niż wytaczanie nowego procesu przeciwko zobowiązanym do alimentacji w dalszej kolejności i narażania się na nowe trudności egzekucyjne. Jednakże ustawa z 18 lipca 1974 r. przewiduje, że świadczenia z funduszu alimentacyjnego nie mogą przekraczać kwoty 500 zł miesięcznie na osobę uprawnioną (art. 4 ust. 2). Kwota ta nie zawsze okaże się wystarczająca na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji. W sytuacji takiej nie ma w zasadzie przeszkód, aby uprawniony do alimentacji skorzystał z obowiązującego nadal przepisu art. 132 i wystąpił przeciwko osobom zobowiązanym w dalszej kolejności o wyrównanie alimentów do wysokości wystarczającej na zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb. Z powyższego wynika, że w sprawie niniejszej okoliczność, że małoletni powód otrzymuje świadczenie z funduszu alimentacyjnego wobec niemożliwości wyegzekwowania alimentów zasądzonych od ojca, nie stoi w zasadzie na przeszkodzie do wystąpienia przeciwko dziadkom o zasądzenie uzupełniających alimentów na podstawie art. 132 Jednakże okolicznosć ta nie może być pominięta przy rozstrzyganiu o zasadności i zakresie roszczenia. Należy przede wszystkim mieć na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o funduszu alimentacyjnym świadczenia z funduszu alimentacyjnego nie przysługują, jeżeli osoba uprawniona do alimentacji pozostaje na utrzymaniu osoby zobowiązanej do świadczeń alimentacyjnych, której przeciętny dochód wraz z dochodami członków jej rodziny, pozostających we wspólności domowej, przekracza miesięcznie zł na osobę. Zgodnie przy tym z przepisami rozporządzenia Ministrów Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Sprawiedliwości z dnia 4 grudnia 1974 r. w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego (Dz. U. Nr 49, poz. 308) przy ustalaniu sytuacji materialnej osoby ubiegającej się o świadczenia z funduszu alimentacyjnego uwzględnia się wszelkie dochody netto o charakterze stałym, przypadające zarówno jej samej, jak i innym członkom rodziny pozostającym we wspólności domowej (§ 1 pkt 5 i § 2 ust. 2 rozporządzenia), a więc uwzględnia się również zasądzone od innych osób alimenty. Może więc zdarzyć się, że zasądzenie alimentów od osoby zobowiązanej w dalszej kolejności pozbawiłoby uprawnionego świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W danej sprawie Sąd Rejonowy zasądził od pozwanych na rzecz małoletniego powoda kwotę 800 zł miesięcznie. Matka powoda zarabia zł miesięcznie. Przy uwzględnieniu zasądzonych alimentów łączny dochód 2-osobowej rodziny wyniósłby zł miesięcznie, a więc przekraczałby zł na osobę. Pozbawiłoby to małoletniego powoda świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 500 zł miesięcznie. Rozstrzygnięcie takie naruszałoby interesy zarówno uprawnionego, jak i zobowiązanych do alimentacji. Jeśli chodzi o małoletniego powoda i jego matkę, na której utrzymaniu pozostaje, pozbawienie ich stałych i systematycznych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oznaczałoby znaczne pogorszenie ich sytuacji materialnej. Wprawdzie zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o funduszu alimentacyjnym Zakład Ubezpieczeń Społecznych może odstąpić od wydania decyzji o zaprzestaniu świadczeń, jeżeli odpadł warunek, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, a zaprzestanie wypłaty tych świadczeń spowodowałoby istotne pogorszenie sytuacji materialnej osoby uprawnionej, jednakże odstąpienie od wydania takiej decyzji zależy od okoliczności ocennych, a wątpić można czy ZUS odstąpiłby od cofnięcia świadczeń w sytuacji, gdy od dziadków małoletniego zasądzone zostały alimenty po 800 zł miesięcznie. Zasądzenie od osoby zobowiązanej do alimentacji w dalszej kolejności alimentów w takiej wysokości, że spowodowałoby to cofnięcie świadczeń z funduszu alimentacyjnego, naruszałoby także interesy tej osoby. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego wypłacane są bowiem za osobę zobowiązaną do alimentacji, w danym wypadku za ojca, przy założeniu pełnego regresu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do dłużnika alimentacyjnego (art. 13 ustawy). Cofnięcie świadczeń z funduszu alimentacyjnego oznaczałoby przerzucenie całego obowiązku alimentacyjnego z ojca na dziadków. Wprawdzie dziadkowie mieliby z kolei regres do ojca dziecka na podstawie art. 140 jednakże niezależnie od konieczności podjęcia w tym wypadku szeregu uciążliwych kroków procesowych i egzekucyjnych oznaczałoby to częściowe przekreślenie celu ustawy o funduszu alimentacyjnym, która zmierza do tego, aby już w razie bezskuteczności egzekucji w stosunku do osoby zobowiązanej do alimentacji w pierwszej kolejności obowiązek świadczeń alimentacyjnych do określonej wysokości przeszedł na organy państwowe (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) przy zapewnieniu im pełnego regresu do tej osoby. W tych warunkach należy uznać, że okoliczność, iż małoletni powód pobiera świadczenia z funduszu alimentacyjnego wobec niemożliwości wyegzekwowania alimentów zasądzonych od ojca, nie stoi w zasadzie na przeszkodzie do dochodzenia uzupełniających alimentów od dziadków na podstawie art. 132 jeżeli usprawiedliwione potrzeby małoletniego nie są w całości zaspokojone. Zasądzenie jednak alimentów od dziadków powinno nastąpić w takiej wysokości, aby w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz. U. Nr 27, poz. 157) małoletni nie został pozbawiony świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W danej przeto sprawie alimenty od dziadków dziecka nie powinny przekraczać kwoty 672 zł, gdyż wówczas dochód rodziny nie przekroczy zł ( zł 672 zł), czyli zł na jedną osobę. Zarzuty rewizji pozwanych idą jednak dalej, gdyż są oni zdania, że kwota 500 zł otrzymywana z funduszu alimentacyjnego przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych matki powoda zaspokaja jego usprawiedliwione potrzeby, a ponadto że ich możliwości zarobkowe i majątkowe nie uzasadniają zasądzenia alimentów na rzecz wnuka. W związku z tymi zarzutami należy przede wszystkim zauważyć, że w świetle zebranego dotychczas materiału brak było podstaw do zasądzenia alimentów od pozwanej Anny R. Według bowiem ustaleń Sądu Rejonowego pracuje i zarobkuje tylko Piotr R., który ma na utrzymaniu żonę Annę i 14-letniego syna. Skoro przeto Anna R. nie zarobkuje, lecz zajmuje się prowadzeniem gospodarstwa domowego i wychowaniem własnego syna, brak przesłanek z art. 135 § 1 do zasądzenia od niej alimentów na rzecz wnuka. Pozwany Piotr R. kwestionuje ustalenie Sądu Rejonowego, że czerpie korzyści z gospodarstwa rolnego, przekazanego na rzecz innego syna. Okoliczność powyższa wymaga przeto dalszych ustaleń. Przyjmując nawet, że dochody pozwanego ograniczają się zgodnie z jego twierdzeniami tylko do zarobków w kwocie zł miesięcznie, z których utrzymuje się 3-osobowa rodzina, brak byłoby podstaw do uznania, że stan materialny pozwanego nie pozwala mu na płacenie żadnych alimentów na rzecz wnuka. Może natomiast nasuwać zastrzeżenie zasądzenie alimentów w maksymalnej kwocie 672 zł, o której wyżej była mowa. Małoletni powód bowiem, liczący zaledwie ok. półtora roku otrzymywałby łącznie alimenty w kwocie zł, a ponadto korzystałby ze świadczeń, do jakich obowiązana jest matka, co w zestawieniu z kwotami, pozostałymi do dyspozycji pozwanych i ich rodziny, należałoby uznać za nadmierne. Ponadto należy wziąć pod uwagę, że zgodnie z art. 133 § 2 uprawnionym do alimentacji - poza wypadkiem obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dzieci - jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Z tych przyczyn zaskarżony wyrok nie mógł być utrzymany w mocy i dlatego Sąd Najwyższy uchylił go na mocy art. 388 § 1 i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Alimenty od dziadków co zrobić ojciec dziecka ma 500zl nie dał nawet złotówki od wyroku nie dał ani złotówki do tego niema adresu zameldowania ale jest adres zamiszkania czy jest bezkarny komornik nic nie robi czy mozna to jakoś przyspieszyc ponaglic czy można zarzadac alimentow od jego rodziców?
Alimenty na dziecko od dziadków, czyli kiedy dziadkowie będą zobowiązani do płacenia alimentów na swojego wnuka? Zgodnie z prawem to rodzice są w pierwszej kolejności zobowiązani do wykonywania swojego obowiązku alimentacyjnego względem dziecka. Niemniej w określonych stanach faktycznych i po spełnieniu określonych warunków jest możliwość, żeby alimentów dochodzić od osób zobowiązanych do alimentacji w dalszej kolejności, czyli od dziadków dziecka. Ja nazywam się Paulina Chebel, jestem adwokatem i zapraszam do artykułu dotyczącego tematu alimentów na dziecko od jego dziadków. Kiedy można żądać alimentów na dziecko od jego dziadków? Kiedy dziadkowie będą zobowiązani do płacenia alimentów na swojego wnuka? Zgodnie z treścią art. 128 obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Odróżnić jednak należy tzw. potencjalny obowiązek alimentacyjny, który pojawia się wraz z powstaniem stosunku rodzinnoprawnego dziecko – dziadkowie, od jego skonkretyzowanej formy przejawiającej się w uzyskaniu roszczenia o zapłatę alimentów. Roszczenie to pojawia się dopiero w przypadku zaistnienia określonych w ustawie przesłanek po stronie uprawnionego do alimentów w dalszej kolejności i po stronie zobowiązanego dziecka. Zgodnie bowiem z art. 132 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami„. Dziadkowie dziecka należą właśnie do kręgu osób zobowiązanych do alimentacji w dalszej kolejności, w rozumieniu wyżej powołanego przepisu. Przesłanki obowiązku alimentacyjnego dziadków wobec wnuka W przedmiocie przesłanek obowiązku alimentacyjnego dziadków wobec wnuków wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 maja 1966 r., sygn. akt III CR 89/66 oraz w wyroku z dnia 22 kwietnia 1974 r. III CRN 66/74 wskazując, że: Obowiązek utrzymania i wychowania dzieci ciąży przede wszystkim na jego rodzicach. Oznacza to jeśli jedno z rodziców nie żyje, albo jeśli jedno z rodziców jest całkowicie niezdolne do wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego – obowiązek ponoszenia w całości ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka spoczywa w zasadzie na drugim z rodziców. Dopiero gdy zostanie ustalone, że drugi rodzic, pozostały przy życiu mimo odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych nie jest w stanie w całości lub części sprostać swoim obowiązkom względem dziecka i z tego powodu dziecko mogłoby znaleźć się w niedostatku – w grę wchodzi subsydiarny obowiązek dalszych krewnych dziecka, w tym właśnie w szczególności dziadków dziecka (art. 128 i 129 Zatem obowiązkiem alimentacyjnym mogą zostać obciążeni dziadkowie dziecka, po spełnieniu przesłanek, tj. gdy: I. nie ma osoby zobowiązanej do alimentów w bliższej kolejności np. rodzice dziecka nie żyją, II. gdy osoba zobowiązana w bliżej kolejności do alimentów, tj. żyjący rodzic dziecka nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi (mimo odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych) lub III. gdy uzyskanie od takiego rodzica na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami IV. a ponadto, niezależnie od powyższego obowiązek alimentacyjny zobowiązanych do alimentów w dalszej kolejności, w tym dziadków uzależniony od pozostawania osoby uprawnionej, tj. wnuka w niedostatku wobec brzmienia art. 133 § 2 tj. faktu, że z powodu nie wykonywania obowiązku alimentacyjnego z tego powodu dziecko mogłoby znaleźć się w niedostatku. Zgodnie bowiem art. 133 § 1 i 2 „Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. § 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku„. Zatem zgodnie z treścią art. 133 § 2 konieczną przesłanką dla powstania tego roszczenia o zapłatę jest to aby uprawniony znajdował się w niedostatku. Niedostatek jest przesłanką powstania obowiązku alimentacyjnego we wszystkich przypadkach poza tym, gdy alimentów żąda dziecko od rodziców. Przez pojęcie niedostatku należy rozumieć taką sytuację materialną, w której osoby uprawnione nie mogą w pełni zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb w zakresie utrzymania i wychowania na podstawowym poziomie. Zatem jak podkreślił Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w wyroku z dnia 9 listopada 2017 r., sygn. akt IV Ca 950/17: „W obowiązującym porządku prawnym, w sytuacji, gdy jeden z rodziców nie jest w stanie alimentować swych dzieci, lub też tego nie czyni, o ile drugi z rodziców zapewnia swym dzieciom niezbędne środki utrzymania i wychowania, nie powstaje obowiązek alimentacyjny osób zobowiązanych w dalszej kolejności, w tym dziadków. Bez znaczenia przy tym pozostaje okoliczność, że drugi z rodziców wypełnia swe obowiązki znacznym nakładem sił. Kluczową kwestia przy ustaleniu obowiązku alimentacyjnego osób zobowiązanych w dalszej kolejności jest przede wszystkim ustalenie, czy uprawnieni znajdują się w niedostatku. Na gruncie przedmiotowej sprawy jak słusznie zauważył to Sąd Rejonowy taka sytuacja nie ma miejsca. Dzięki staraniom matki małoletnich ich wszelkie potrzeby są zaspokajane. Tak naprawdę matka zapewnia im nawet więcej niż tylko podstawowe potrzeby, bo również zajęcia dodatkowe czy wyjazdy wakacyjne.„ Reasumując pamietać należy, że obowiązek alimentacyjny dalszych krewnych jest określany jako „subsydiarny”. Oznacza to, że sąd będzie mógł zasądzić alimenty od dziadków na rzecz dziecka, jeżeli oboje rodzice nie są w stanie spełniać takiego obowiązku. Zatem obowiązek osób zobowiązanych do alimentów w dalszej kolejności względem dziecka, czyli właśnie np. dziadków względem wnuka powstanie dopiero wówczas, gdy drugi rodzic nie jest w stanie – w całości lub w części zadośćuczynić obowiązkom alimentacyjnym względem dziecka i z tego powodu mogłoby się one znaleźć w niedostatku, tj. mianowicie być pozbawionym zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb na podstawowym egzystencjalnym poziomie. Jeśli jedno z rodziców jest np. z uwagi na niepełnosprawność, ciężką chorobę jest całkowicie niezdolne do wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego – obowiązek ponoszenia w całości ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem wspólnych dzieci – spoczywa w pierwszej kolejności w zasadzie na pozostałym rodzicu. Dopiero gdyby zostało ustalone, że drugi z rodziców – mimo odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych – nie jest w stanie w całości lub części sprostać swoim obowiązkom względem dziecka, to wówczas aktualizują się przesłanki subsydiarnego obowiązki dalszych krewnych, w tym dziadków dziecka. Pozew o alimenty przeciwko dziadkom dziecka Chcąc dochodzić alimentów na dziecko od dziadków należy wytoczyć powództwo wobec zobowiązanego w dalszej kolejności Zakres obowiązku alimentacyjnego dziadków względem dziecka Do obowiązku alimentacyjnego zobowiązanych w dalszej kolejności, czyli właśnie dziadków ma zastosowanie art. 135 określający zakres obowiązku. Zatem wysokość alimentów jakich może żądać wnuk od dziadków zależeć będzie do uzasadnionych potrzeb uprawnionego dziecka oraz od możliwości majątkowych zobowiązanego do alimentów babci czy dziadka dziecka, czyli np. od tego jakie mają dochody z tytułu emerytury, renty, jaki jest ich stan zdrowia. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku SN z r., III CRN 205/76: „Obowiązek alimentacyjny dziadka nie polega na przerzuceniu na nią niespełnionego obowiązku alimentacyjnego ojca dzieci, mogą oni bowiem być zobowiązani jedynie do takich świadczeń na jakie pozwalają ich możliwości majątkowe, przy uwzględnieniu również ich usprawiedliwionych potrzeb (art. 135 § 1 Perspektywa wytoczenia powództwa o alimenty przeciwko dziadkom dziecka, jako pewna taktyka procesowa, która może okazać się mobilizujący ażeby rodzic dziecka zaczął sam realizować swój obowiązek alimentacyjny względem swojego dziecka Skierowanie pozwu o alimenty przeciwko dziadkom dziecka może wpłynąć bowiem na to, że wówczas sam rodzic zacznie wykonywać swój obowiązek alimentacyjny i regulować alimenty. Jest to niekiedy stosowana taktyka procesowa, która ma właśnie zmobilizować drugiego rodzica, który uchyla się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego względem swojego dziecka, by wreszcie zaczął rzetelnie wykonywać swoje obowiązki wobec dziecka. Adwokat Paulina Chebel
Wystarczy zaświadczenie od komornika, że rodzic zalega z płatnościami, by złożyć pozew o alimenty przeciwko dziadkom. Należy do niego dołączyć wyrok zasądzający alimenty od rodzica.
Moja córka jest po rozwodzie, ojciec jest pozbawiony całkowicie praw rodzicielskich. Od roku nie płaci alimentów, sprawa jest zgłoszona do prokuratury. Od roku nie kontaktował się z dzieckiem, nigdzie nie pracuje ani nie ma stałego zameldowania. Teraz chce od córki zgody na widzenia i zabierania dziecka na weekendy. Co córka może zrobić? Bezskuteczna egzekucja przeciwko dłużnikowi alimentacyjnemu i wniosek o świadczenia z funduszu alimentacyjnego Rozumiem, że stan niepłacenia alimentów utrzymuje się pomimo zawiadomienia o tym fakcie komornika i w rezultacie bezskuteczności egzekucji. W konsekwencji gdy prowadzona przez komornika egzekucja nie przynosi efektu, córką może wystąpić o świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Podstawowym warunkiem otrzymania świadczeń jest bezskuteczność egzekucji, o której możemy mówić w sytuacji, kiedy w okresie dwóch miesięcy komornik nie wyegzekwował pełnej należności z tytułu zaległych i bieżących zobowiązań alimentacyjnych. Za bezskuteczną egzekucję uznaje się również niemożność wszczęcia lub prowadzenia egzekucji alimentów przeciwko dłużnikowi alimentacyjnemu przebywającemu poza granicami Polski. Aby otrzymać świadczenie z funduszu alimentacyjnego, należy złożyć w gminie bądź ośrodku pomocy społecznej stosowny wniosek. Świadczenia z funduszu przysługują w wysokości alimentów ustalonych wyrokiem sądu, nie wyższej jednak niż 500 zł na jedno dziecko miesięcznie. Należy także pamiętać, że świadczenia z funduszu alimentacyjnego uzależnione są od kryterium dochodowego i obecnie przyznawane są, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 725 zł. Zobacz również: Jak ograniczyć prawa rodzicielskie ojcu? Wniosek do gminy podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego W momencie złożenia wniosku w gminie można dodatkowo wnioskować o podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego. W takim przypadku organ wzywa dłużnika alimentacyjnego na wywiad oraz do złożenia oświadczenia majątkowego. Po przeprowadzeniu wywiadu może nastąpić: zobowiązanie do zarejestrowania się w PUP jako bezrobotny lub poszukujący pracy,w przypadku zarejestrowania dłużnika w PUP, zobowiązanie do przedłożenia zaświadczenia potwierdzającego ten fakt,w przypadku, gdy pracuje, zobowiązuje się do przedłożenia umowy o pracę lub aktualnego zaświadczenia o zatrudnieniu, odebranie oświadczenia o stanie majątkowym oraz przekazanie komornikowi sądowemu informacji mających wpływ na skuteczność prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Jeżeli dłużnik alimentacyjny nie stawi się w celu złożenia wyjaśnień oraz nie przedłoży stosownych dokumentów, a do ośrodka pomocy społecznej wpłynie informacja od komornika o niewywiązaniu się przez dłużnika alimentacyjnego z obowiązku alimentacyjnego, następuje: wydanie decyzji o uznaniu za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych, a po jej uprawomocnieniu, złożenie wniosku o ściganie za przestępstwo alimentacyjne określone w art. 209 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks Karny, skierowanie wniosku do starosty o zatrzymanie prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego, jeżeli dłużnik nie płaci zobowiązań z powodu braku pracy, może zostać skierowany np. do wykonywania robót publicznych w razie powstania zaległości dłużnika za okres dłuższy niż 6 miesięcy, organ wypłacający świadczenia z funduszu alimentacyjnego przekazuje do wszystkich biur informacji gospodarczej (BIG-u) – informację gospodarczą o zobowiązaniu lub zobowiązaniach dłużnika alimentacyjnego wynikających z powstałych zaległości alimentacyjnych. Proszę również zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a także środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo osoby zobowiązanej do płacenia alimentów. Pozew o alimenty przeciwko dziadkom W rezultacie jeżeli córka nie jest w stanie uzyskać alimentów od ojca dziecka, można złożyć do sądu wniosek o tzw. alimenty uzupełniające od dziadków dziecka. Alimenty uzupełniające – jak sama nazwa wskazuje – są jedynie uzupełnieniem alimentów pierwotnie zasądzonych od ojca dziecka. Alimenty od dziadków lub rodzeństwa można uzyskać w przypadku gdy: dziecko żyje w niedostatku, sytuacja materialna dziadków (rodzeństwa) pozwala na ich płacenie (chodzi o ich możliwości majątkowe i zarobkowe), niemożliwym jest uzyskanie alimentów od ojca dziecka (np. brak majątku dłużnika). Ponadto córka może dodatkowo umieścić nierzetelnego dłużnika alimentacyjnego w rejestrze Biura Informacji Gospodarczej (BIG). W tym celu wystarczy, wysłać dłużnikowi listem poleconym wezwanie do zapłaty z ostrzeżeniem o zamiarze przekazania jego danych do BIG-u. Konsekwencją wpisu do rejestru dłużników dla osoby niepłacącej alimentów są kłopoty z uzyskaniem kredytu, pożyczki, telefonu na abonament, umowy na telewizję kablową czy internet. Wykreślenie z rejestru następuje dopiero po całkowitej spłacie zadłużenia. Warto wiedzieć również, iż uporczywe uchylanie się od płacenia alimentów stanowi przestępstwo z art. 209 Kodeksu karnego zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch, o którym możemy poinformować policję, składając wniosek o ściganie. Czy ograniczenie i pozbawienie praw rodzicielskich oznacza automatycznie brak możliwości kontaktu z dzieckiem? Władza rodzicielska (nawet w pełni ograniczona) i możliwość kontaktu z dzieckiem to dwa odrębne zagadnienia. Samo ograniczenie i pozbawienie praw rodzicielskich nie oznacza automatycznie braku możliwości kontaktu z dzieckiem. Zakaz osobistej styczności z dzieckiem może być orzeczony tylko w stosunku do rodziców pozbawionych władzy rodzicielskiej, jeżeli wymaga tego dobro dziecka. Stanowi o tym art. 113 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z tym przepisem: „§ 1. Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. § 2. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. W dalszych przepisach kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wskazano: Art. 1132. [Ograniczenie utrzymywania kontaktów z dzieckiem] § 1. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem. § 2. Sąd opiekuńczy może w szczególności: 1) zakazać spotykania się z dzieckiem; 2) zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu; 3) zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd; 4) ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość; 5) zakazać porozumiewania się na odległość”. „Art. 1133. [Zakaz utrzymywania kontaktów z dzieckiem]. Jeżeli utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem poważnie zagraża dobru dziecka lub je narusza, sąd zakaże ich utrzymywania”. Zobacz również: Widzenia ojca z dzieckiem Czy rodzic pozbawiony praw rodzicielskich może korzystać z osobistych spotkań z dzieckiem? Ograniczenie czy pozbawienie prawa do kontaktów może nastąpić wyłącznie na mocy orzeczenia sądu, jedynie z ważnych przyczyn. Ograniczenie kontaktów może polegać, np. na zakazie widywania się z dzieckiem lub ograniczeniu tych spotkań do wyznaczonych terminów. W celu ograniczenia prawa do kontaktu z dzieckiem należy zwrócić się do sądu z wnioskiem o zakazanie lub ograniczenie osobistej styczności z dzieckiem. Wniosek może złożyć każdy z rodziców. Właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd rejonowy w miejscu zamieszkania dziecka (a jeżeli dziecko nie ma miejsca zamieszkania, w miejscu jego pobytu). Sąd może także zadecydować o zakazie kontaktów z urzędu. Tak więc samo pozbawienie władzy rodzicielskiej nie oznacza, że rodzic nie może kontaktować się z dzieckiem. W dalszym ciągu rodzic ma prawo do osobistych kontaktów z dzieckiem, chyba że zakaz takich spotkań zostanie wydany przez sąd w wyroku pozbawiającym go władzy rodzicielskiej bądź w późniejszym postępowaniu. Rodzice mają prawo utrzymywać kontakt z dzieckiem. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z nim (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji. Aby ograniczyć to prawo, potrzebny jest wyrok sądu. Jeżeli córka chce zakazać ojcu kontaktowania się z dzieckiem ze względu na jego dobro, musi złożyć w tej sprawie wniosek do sądu. Zobacz również: Ograniczone prawa rodzicielskie a widzenia z dzieckiem Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
. 733 37 358 662 772 270 578 202
pozew o alimenty przeciwko dziadkom
