Post przerywany – ile można schudnąć podczas stosowania IF? Jeśli na co dzień zmniejszysz kaloryczność swojej diety o 200-300 kcal i zastosujesz post przerywany efekty po miesiącu będą widoczne; na wadze zobaczysz około kilograma mniej. Maksymalne bezpieczne tempo redukcji to dla większości osób ok. 4 kg miesięcznie.
Wakacje to czas zwiększonych podróży Polaków. W ostatnich latach pandemia koronawirusa mocno pokrzyżowała wakacyjne plany naszych rodaków i większość z nich pozostała w Polsce. Rok 2022 wydaje się przełomowy, gdyż wraca zainteresowanie wyjazdami zagranicznymi zarówno po Europie ale też poza nią, do Egiptu, Turcji, Meksyku czy na Madagaskar i Zanzibar. Wydają się miłą odskocznią od codzienności dla większości z nas, by tak było należy się do nich dobrze przygotować. Podróże to zmiana środowiska, inne jedzenie, różny dostęp do wody, co zwiększa ryzyko problemów zdrowotnych, szczególnie tych związanych z przewodem pokarmowym jak biegunki. Szacuje się, że mogą one dotyczyć nawet 30-70% osób wyjeżdżających do strefy tropikalnej. Z drugiej strony wybierając się na wycieczki po Europie częściej możemy zmagać się z zaparciami, które bywają wynikiem radykalnej zmiany sposobu odżywiania na wyjeździe. Jedne i drugie przysparzają problemów. Jak im zaradzić by cieszyć się wspólnym czasem z bliskimi i wrócić z dobrymi wspomnieniami z urlopu? O tym w tekście poniżej. Co to jest biegunka podróżnych? Biegunkę podróżnych definiuje się jako „zespół objawów spowodowanych zakażeniem przewodu pokarmowego, który występuje u osoby podróżującej z kraju o wyższym standardzie sanitarno-epidemiologicznym do kraju o niższym standardzie, zwłaszcza w rejony strefy tropikalnej i subtropikalnej”. Biegunka jest najczęstszym problemem zdrowotnym podczas wyjazdów do Afryki, Ameryki Łacińskiej, Azji Południowej i na Bliski Wschód. Ryzyko zachorowania na biegunkę podróżnych ze względu na rejon świata przedstawia tabela 1. Około 80% przypadków biegunki podróżnych wywołują bakterie. Najczęściej przyczyną jest zakażenie enterotoksycznym i enteroagregacyjnym szczepem Escherichia coli. Z reguły jednak przebieg takiej biegunki nie wymaga leczenia szpitalnego, wystarcza nawodnienie, kilka dni odpoczynku i wszystko wraca do normy. Tabela 1: Ryzyko zachorowania na biegunkę podróżnych ze względu na rejon świata Grafika: Biegunka podróżnych, Tomasz Mach, Gastroenterologia Kliniczna 2011, tom 3, nr 3, 121–126, 2011 Via Medica „Zemsta Faraona”, „galop gringo”, „klątwa Montezumy” – jak im zapobiec? W profilaktyce biegunek podróżnych największe znaczenie ma bezpieczna żywność i woda. Najważniejsze zasady pozwalające uniknąć biegunki w krajach o niskim standardzie sanitarnym są następujące: Unikanie spożywania surowych warzyw i owoców, jeśli nie można ich samodzielnie dokładnie umyć i obrać Unikanie spożywania gotowanej żywności serwowanej w temperaturze pokojowej (należy wybierać potrawy serwowane na gorąco) Picie TYLKO wody butelkowanej z fabrycznie zamkniętych butelek (takiej samej wody należy używać do mycia zębów oraz mycia warzyw i owoców) Unikanie napojów z lodem (z reguły lód jest przygotowywany z wody kranowej) Unikanie niepasteryzowanego mleka i produktów z niego wykonanych Rezygnacja z jedzenia serwowanego przez „ulicznych sprzedawców” Częste mycie rąk lub używanie płynów dezynfekujących Włączenie już przed wyjazdem probiotykoterapii, którą można połączyć z prebiotykiem jakim jest Colostrum bovinum Zastosowanie przy biegunkach infekcyjnych zarówno u dorosłych i dzieci mają dwa szczepy bakteryjne: Lactobacillus GG i Sacharomyces boulardii. Można zacząć je przyjmować tuż przed wyjazdem oraz w trakcie pobytu w ciepłych krajach bez względu na to czy do zakażenia dojdzie czy też nie. Z jednej strony zadbanie o mikrobiom może zapobiec biegunce, ale kiedy już nam się przytrafi to może złagodzić lub skrócić jej przebieg. Probiotykoterapię zawsze warto połączyć z prebiotykami czyli składnikami żywności, które pobudzają wzrost przyjaznych bakterii. Naturalnych prebiotyków dostarczamy wraz z dietą, szczególnie tą zasobną w warzywa, owoce i pełnoziarniste produkty zbożowe. Doskonale wiemy, że bywa z nimi różnie podczas hotelowych posiłków, dlatego do probiotykoterapi warto dołożyć Colostrum bovinum czyli siarę bydlęcą, która działa prebiotycznie. Ratunku! Biegunka! Jak nad nią zapanować? Na szczęście większość biegunek podróżnych ma przebieg łagodny i po kilku dniach ustępują same. Priorytetem leczenia jest nawodnienie, najlepiej z użyciem aptecznych środków nawadniających, które dostarczają glukozy i elektrolitów. Czysta, butelkowana woda także nawadnia, można wsypać do niej szczyptę soli wzbogacając ją tym samym o sód. Płyny należy pić małymi porcjami a często by nie dopuścić do pragnienia bo ono świadczy o odwodnieniu. W czasie infekcji jelitowej powinniśmy ograniczyć korzystanie z hotelowego bufetu, jeden dzień głodówki to dobre rozwiązanie. W kolejnych dniach można spożywać lekkie dania np. pieczoną rybę z ryżem i gotowanymi warzywami. Generalnie, staramy się ograniczać pokarmy tłuste, słodkie oraz z większą ilością błonnika jak pełnoziarniste pieczywo, grube kasze oraz warzywa i owoce. Podczas leczenia biegunki warto zastosować suplementację probiotykami i prebiotykami. Wspomniane już szczepy nadal są pożądane tj. Lactobacillus GG i Sacharomyces boulardii. Natomiast Colostrum bovinum nabiera tu jeszcze większego znaczenia, gdyż poza działaniem prebiotycznym – wspierającym wzrost korzystnych bakterii, dostarcza też licznych składników aktywnych działających antybakteryjnie. Są to laktoperoksydaza, lizozym i laktoferyna, które mogą przyczynić się do skrócenia czasu trwania biegunki. Zatem, jeśli wybieramy się w rejony świata o większym ryzyku infekcji jelitowych to koniecznie spakujmy do apteczki: probiotyki, Colostrum bovinum, apteczne elektrolity do rozpuszczania oraz lek przeciwbiegunkowy. Zaparcia na wakacjach. Co robię źle? Zmiana wypróżnień na wakacjach, czy to biegunka czy zaparcia, potrafią skutecznie popsuć zaplanowany urlop. Skupmy się teraz na tych drugich, które wydają się częstsze u osób podróżujących po Europie. Przyczyną zaparć podczas wyjazdów bywa sam fakt długiej podróży autem bądź samolotem, gdzie kilka godzin spędzamy w pozycji siedzącej oraz zmiana nawyków żywieniowych. Unieruchomienie sprawia, że przesuwanie się treści pokarmowej przez jelita jest spowolnione a podjadanie z nudów niezdrowych przekąsek oraz mała ilość płynów jeszcze to pogarszają. W podróż możemy zabrać kanapki na pełnoziarnistym chlebie oraz pojemnik z pokrojonymi w słupki warzywami. Na przekąskę wybrać świeże owoce i orzechy, lub kupić smoothie a w trakcie drogi pić wodę. Takie przekąski świetnie sprawdzą się u dorosłych jak i dzieci. Jeśli poruszamy się autem to bardzo ważne będą regularne postoje, które pozwolą rozprostować się i chwilę poruszać by pobudzić układ pokarmowy do pracy. Podróżując samolotem mamy mniejsze możliwości na ruch, wówczas należy większy nacisk położyć na nawodnienie, można pić wodę (niegazowaną/gazowaną), niesłodzoną herbatę ale przy tym ograniczyć słone i słodkie przekąski. Należy uważać także na alkohol, szczególnie pod postacią „kolorowych drinków”, które również mogą przyczynić się do zmiany rytmu wypróżnień. Po dotarciu do celu obowiązują nas podobne zasady żywieniowe, których celem jest zapobieganie zaparciom. Rano, przed śniadaniem można wypijać 1-2 szklanki wody, dopiero po niej sięgnąć po śniadanie i kawę. Jeśli posiłki są serwowane w formie szwedzkiego stołu to najpierw zadbajmy by na talerzu pojawiła się solidna porcja warzyw (1/2 talerza) i dopiero do niej dobierzmy resztę. Warzywna baza posiłku sprawi, że dostarczymy wraz z nim sporo błonnika oraz wody a to jedne z elementów profilaktyki zaparć. Zazwyczaj woda pochodząca z warzyw i owoców nie pokryje w pełni zapotrzebowania na płyny podczas upałów, dlatego powinna być wypijana regularnie, małymi porcjami przez cały dzień. Słodycze, lody, desery to jedne z atrakcji wakacyjnych wyjazdów, nie tylko najmłodszych. Chyba każdy wie, że nie sprzyjają prawidłowej pracy przewodu pokarmowego a ich nadmiar będzie przyczyniał się do zaparć. Nie oznacza to, że musimy z nich zupełnie zrezygnować, zalecenie umiaru powinno wystarczyć przy zachowaniu rozsądnej diety i odpowiedniej ilości płynów. Co robić kiedy pojawią się zaparcia, jak sobie pomóc? Co jeść by pobudzić jelita do pracy? W większości przypadków zaparć pomoże zmiana diety, włączenie ruchu i suplementacja wspierające pracę przewodu pokarmowego. Przede wszystkim należy zwiększyć w posiłkach ilość błonnika pokarmowego, z przewagą frakcji rozpuszczalnej, która rozluźnia masy kałowe, zapobiega zaparciom ale także wspomaga ich leczenie. Źródłem pożądanego włókna pokarmowego będą przede wszystkim warzywa, owoce, szczególnie zjadane ze skórką. Doskonałym wyborem są śliwki, suszone owoce często serwowane są podczas hotelowego śniadania. Śliwki, które możemy dodać do jogurtu z płatkami, zawierają błonnik oraz duże ilości sorbitolu, który wykazuje właściwości przeczyszczające. Błonnik obecny w warzywach i owocach łagodnie drażni ściany jelita i tym samym pomaga pozbyć się zalegającego balastu. By zaczął jednak działać konieczne jest wypijanie odpowiedniej ilości płynów. Średnie zapotrzebowanie na wodę to 30-35 ml/kg mc ale w czasie podróży samolotem, gdzie jest bardzo suche powietrze oraz podczas upałów, powinno być jej więcej. Pośrednio wody dostarczają także zupy, wspomniane już warzywa i owoce oraz przygotowane z nich koktajle. Należy także włączyć do diety niskotłuszczowe produkty mleczne a ograniczyć dania tłuste, ciężkostrawne oraz słodycze. Dobrym rozwiązaniem będzie włączenie także probiotyków czyli dobroczynnych bakterii jelitowych, których ubywa podczas podróżowania. By zapewnić im lepsze warunki do namnożenia się w jelicie grubym, poza dietą bogatą w błonnik, można dołożyć prebiotyk jakim jest Colostrum bovinum. Dieta, suplementacja a do tego poranny jogging, spacery czy korzystanie z hotelowej siłowni powinny rozwiązać problem zaparć raz na zawsze. Bibliografia: Profilaktyka biegunki podróżnych u dorosłych, Dorota Ksiądzyna, Puls Uczelni 2015 Biegunka podróżnych, Tomasz Mach, Gastroenterologia Kliniczna 2011, tom 3, nr 3 Biegunka podróżnych, Ewelina Kimszal, Katarzyna Van Damme-Ostapowicz, PIELĘGNIARSTWO POLSKIE NR 2 (60) 2016 Biegunka podróżnych – profilaktyka i leczenie według aktualnych rekomendacji, Anna Szymanek-Pasternak, ZAKAŻENIA XXI WIEKU 2020;3(1) Bovine Colostrum: Its Constituents and Uses, Raymond John Playford and Michael James Weiser, Nutrients. 2021 Jan; 13(1): 265. Colostrum w profilaktyce i leczeniu chorób żołądka i jelit, Jolanta Artym, Znaczenie mikrobioty jelitowej w kształtowaniu zdrowia człowieka— implikacje w praktyce lekarza rodzinnego, Mirosława Gałęcka, Anna M. Basińska, Anna Bartnicka, Wybrane problemy kliniczne, Via Medica 2018 Autor tekstu: dietetyk Monika Stromkie - Złomaniec
Z kolei w formie przetartej można sięgać też po kiwi, jagody, borówki, maliny, truskawki, jagody.Wiele osób zadaje sobie również pytanie, co można jeść z warzyw podczas biegunki. Najlepiej tolerowane są: ziemniaki, cukinia, dynia, marchew, bakłażan, sałata, pietruszka. Sięgać można też po pomidory, jednak należy obrać je ze
Wiele osób nie docenia chodzenia i spacerowania. Jednak ta forma ruchu, wykonywana regularnie, może przynieść rewelacyjne efekty. Nie tylko poprawi kondycję i wydolność organizmu, ale również pomoże schudnąć. Liczba spalonych kalorii podczas chodzenia zależy głównie od wagi i prędkości chodzenia. Chodzenie szybciej pozwala spalić więcej kalorii na godzinę. Liczne badania potwierdzają, że chodzenie sprzyja utracie wagi, szczególnie w połączeniu z dietą niskokaloryczną. Deficyt 500 kalorii dziennie jest wystarczający dla większości osób, które chcą schudnąć. Możesz spalić niektóre z tych kalorii, chodząc godzinę. Chodzenie (spacerowanie) to doskonała forma ćwiczeń, która może pomóc w utracie wagi i utrzymaniu dobrego zdrowia, pod warunkiem, że jest wykonywana regularnie. Niestety wiele osób nie docenia tej formy spalamy kalorii podczas chodzenia?Liczba spalonych kalorii podczas chodzenia zależy od wielu czynników, od masy ciała oraz prędkości chodzenia, a także temperatury powietrza, terenu po którym spacerujemy (czy jest górzysty czy nie). Przykładowo osoba szczupła, ważąca około 55 kg, podczas wolnego spacerowania przez godzinę (tempo 3,2 km/h) spali około 154 kcal, natomiast osoba ważąca około 110 kg podczas tego samego spaceru spali około 305 kcal. Znacznie więcej energii można zużyć podczas szybkiego chodzenia, np. w tempie 6,4 km/h. Osoba ważąca 55 kg spali, spacerując w tym tempie, 275 kcal, a osoba ważąca 110 kg spali 545 kcal. Dla porównania: średnie tempo chodzenia większości osób to 4,8 km/h. Jeśli chcemy wiedzieć, ile przeszliśmy i ile w tym czasie spaliliśmy kalorii, warto zainstalować w telefonie jedną z wielu dostępnych na rynku aplikacji na telefon i włączyć ją za każdym razem, gdy wybieramy się na spacer. Spacer + dieta = większa utrata wagiChociaż samo chodzenie może pomóc ci schudnąć, to jest o wiele bardziej skuteczne w połączeniu ze zmniejszeniem kaloryczności posiłków. Potwierdza to wiele badań. W jednym z nich, trwającym 12 tygodni, wszystkie osoby z otyłością, biorące udział w tym doświadczeniu, ograniczyły dziennie spożycie o 500-800 kalorii. Następnie uczestników podzielono na dwie grupy. Osoby z jednej grupy spacerowały w sumie 3 godziny tygodniowo w tempie 6 km na godzinę, a osoby z drugiej grupy nie chodziły wcale. Okazało się, że wszyscy stracili na wadze, ale Ci spacerujący średnio o prawie 2 kg więcej niż ci nie spacery czy krótkie? Co ciekawe, na utratę masy ciała może mieć wpływ to, czy chodzisz w sposób ciągły, czy w krótszych seriach. W trwającym 24 tygodnie badaniu kobiety z nadwagą lub otyłością ograniczyły spożycie kalorii o 500–600 dziennie i albo spacerowały energicznie przez 50 minut dziennie, albo dwa razy po 25 minut dziennie. Okazało się, że te, które spacerowały krócej, ale częściej straciły średnio 1,7 kg więcej niż te, które miały ciągły marsz przez 50 minut. Podsumowując: zmniejszając dzienne zapotrzebowanie na energię o 500 kcal i codziennie spacerując możemy stracić około kilograma masy ciała na tydzień. Prostota chodzenia sprawia, że jest to atrakcyjna aktywność dla wielu osób, które na przykład z powodu problemów ze zdrowiem nie mogą biegać czy jeździć na rowerze. Źródło: Healtline
Ile trzeba chodzić żeby schudnąć 1 kg? Gdy 1000 kroków zajmuje nam 10 minut, przez godzinę kroków zrobimy około 6000. Oznacza to, że aby spalić 1 kg tłuszczu, musimy wykonywać godzinny spacer przez około 32 dni, czyli mniej więcej miesiąc. Czy chodząc na spacery można schudnąć? Czy spacer pomaga zgubić brzuch?
Biegunka to zaburzenie trawienia, którego głównym objawem są częste wypróżnienia, zmieniona konsystencja kału, upłynnienie go i zwiększenie jego ilości. Biegunka może być spowodowana przez infekcje, różne stany chorobowe układu trawiennego, czynniki emocjonalne, psychiczne i neurowegetatywne wzmagające perystaltykę jelit, przewlekłe stany zapalne jelit. Nieleczona może doprowadzić do odwodnienia i wychudzenia, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. spis treści 1. Przyczyny biegunki 2. Rodzaje biegunek Biegunka pochodzenia bakteryjnego Biegunka pochodzenia wirusowego Biegunka przewlekła Biegunka podróżnych Biegunka a IBS 3. Jak leczyć biegunkę 4. Kisiel z siemienia lnianego 5. Profilaktyka biegunkowa rozwiń 1. Przyczyny biegunki Przyczyny biegunki są niezwykle różnorodne, dlatego należy zawsze zwracać uwagę, w jakim momencie pojawiła się ta dolegliwość i jakie objawy jej towarzyszą. Mogą mieć podłoże bakteryjne, wirusowe i psychosomatyczne (wynikające np. z silnego stresu). Pojawiają się w wyniku zakażenia, ale także na skutek działania skutków ubocznych określonych leków. Zobacz film: "Jak pozbyć się ostrej biegunki?" Do najpopularniejszych przyczyn biegunki należą: infekcje wirusowe (w tym zakażenie rotawirusami, czyli tzw. grypa żołądkowa), infekcje bakteryjne (Salmonella, Escherichia Coli), zatrucie endotoksynami bakteryjnymi (Staphylococcus), zatrucie substancjami chemicznymi (lekami, grzybami, rtęcią), zespół jelita drażliwego, stres, alergia, wahania hormonalne, zapalenie trzustki, zapalenie jelit, choroba Leśniowskiego-Crohna. O wystąpieniu biegunki można mówić, kiedy do wypróżnienia dochodzi minimum 3 razy w ciągu doby, kał jest wodnisty lub płynny, nieuformowany, może także zawierać ropę, śluz lub krew. Biegunce towarzyszą także takie objawy jak nudności, bóle brzucha, mdłości, ogólne osłabienie i wymioty, nierzadko także gorączka. W początkowej fazie stolce są obfite, a wypróżnienia mogą być bolesne. Z czasem wypróżnienia stają się bardziej skąpe, choć parcie na stolec zazwyczaj utrzymuje się do końca trwania choroby. Biegunka może być poprzedzona dreszczami i spadkiem kondycji psychicznej, a także nagłymi skurczami jelit. 2. Rodzaje biegunek Ze względu na przyczynę powstawania, można wyróżnić następujące rodzaje biegunek: biegunka poantybiotykowa (przyczyną biegunki jest zachwianie równowagi flory bakteryjnej jelit), biegunka osmotyczna (wywołana alergią na gluten, nadwrażliwością na białko mleka lub środkami przeczyszczającymi, biegunka wydzielnicza (jest wywołana zazwyczaj przez gronkowce, zawiera nadmiar wody i elektrolitów z jelit, jest obfita, ale bez śluzu czy krwi), biegunka wysiękowa (pojawia się na skutek poważnych schorzeń i zakażeń, kał zawiera krew, śluz i białko). Pod względem klinicznym możemy podzielić je na biegunki pochodzenia ośrodkowego, wynikające z pobudzenia ośrodka nerwu błędnego X, a także biegunki pochodzenia obwodowego, które związane są z podrażnieniem zakończeń nerwowych w błonie śluzowej jelit i z wyzwoleniem odruchów motorycznych i śródściennych za pośrednictwem nerwu X. Biegunki dzielimy także ze względu na czas trwania. Biegunka trwająca do 10 dni to biegunka ostra (jest to najczęściej występująca biegunka), ta trwająca ponad 10 dni to biegunka przewlekła. Dodatkowo biegunkę można podzielić ze względu na pochodzenie (bakteryjne i wirusowe). Wyróżnia się też biegunkę związaną z licznymi podróżami i silnymi emocjami. Biegunka pochodzenia bakteryjnego Ten rodzaj biegunki pojawia się na skutek zakażenia drobnoustrojami i bakteriami, najczęściej Salmonellą i E. Coli. Pierwsze objawy mogą wystąpić już po 6 godzinach od zarażenia, do którego może dojść na skutek zjedzenia nieświeżego pokarmu albo kontaktu z niektórymi zwierzętami - bydłem, ptactwem czy dzikimi gryzoniami). Biegunka zazwyczaj utrzymuje się maksymalnie 72 godziny, choć może się okazać, że bakterii było bardzo dużo, a zakażenie jest poważne. Wówczas należy natychmiast udać się do szpitala w celu usunięcia przyczyny choroby. Biegunka pochodzenia wirusowego Najczęściej spotykaną formą biegunki o podłożu wirusowym jest tzw. grypa żołądkowa (jelitówka). Pojawia się najczęściej na skutek zarażenia rotawirusem, adenowirusem i norowirusem. Towarzyszą jej inne objawy, takie jak nudności i wymioty, osłabienie organizmu, bóle głowy i mięśni, wysoka gorączka i brak apetytu. Wirusy najczęściej są wydalane z organizmu w naturalny sposób, a biegunka i wszystkie pozostałe objawy znikają samoistnie, zazwyczaj po 2-3 dniach. Są jednak szczególnie niebezpieczne dla dzieci, dlatego ważne jest szczepienie przeciwko rotawirusowm i szybka interwencja medyczna. Biegunka przewlekła Może się jednak zdarzyć, że biegunka utrzymuje się przez okres dłuższy niż 3 dni, stolce stale są wodniste, a wypróżnienia obfite. Jest to stan zagrożenia życia, ponieważ w wyniku trwającej ostrej biegunki może dojść do odwodnienia, niedożywienia, a w konsekwencji nawet do śmierci. Bardzo ważna jest w tej sytuacji szybka interwencja medyczna, odnalezienie oraz zahamowanie przyczyny wywołującej dolegliwości. Biegunka podróżnych Częste podróżowanie, zwłaszcza do miejsc o innym klimacie niż ten, do którego przywykliśmy, może nasilić występowanie biegunki. Taka dolegliwość nazywana jest biegunką podróżnych i nie wynika z żadnej choroby. Wiąże się ściśle ze zmianą wody, sposobu żywienia i klimatu. Organizm potrzebuje kilku dni na dostosowanie się do nowych warunków, dlatego w tym wypadku biegunki podróżnych uznaje sie za coś niegroźnego, o ile zachowany podstawowe zasady bezpieczeństwa - zadbamy o odpowiednie nawodnienie i nie dopuścimy do niedożywienia. Biegunkę można wyleczyć doraźnymi stoperami albo poczekać, aż flora bakteryjna sama się wyrówna. Biegunka a IBS Zespół jelita drażliwego, czyli IBS, to zaburzenie psychosomatyczne, którego podłożem jest silny, chroniczny stres albo przebyta infekcja jelit. Może wiązać się z występowaniem biegunki i zaparć w zmiennym natężeniu, lub z pojawieniem sie tylko jednej z dolegliwości. Nadwrażliwym jelitom towarzyszy też uczucie przelewania w brzuchu, wzdęcia oraz gazy, nierzadko także zgaga. Biegunka wynikająca z IBS może być leczona objawowo, ale przede wszystkim podstawą wyeliminowania dolegliwości jest wizyta u psychologa, ponieważ z reguły jest to zaburzenie nerwicowe. Preparaty na biegunkę znajdziesz dzięki stronie To darmowa wyszukiwarka dostępności leków w aptekach w Twojej okolicy. 3. Jak leczyć biegunkę Przy przedłużającej się biegunce niezbędna jest pomoc lekarska, szczególnie gdy dochodzą takie objawy, jak gorączka, bóle brzucha, bolesne parcie, ogólne osłabienie, wymioty, znaczne rozluźnienie stolców, odwodnienie. W przypadku biegunki poantybiotykowej zalecane jest nawadnianie i stosowanie probiotyków, uzupełniających florę bakteryjną jelit. Biegunka osmotyczna przejdzie po zastosowaniu głodówki, przy równoczesnym nawadnianiu. Zakaźne biegunki o bardzo ostrym przebiegu, z gorączką i krwistymi stolcami, zwykle wymagają analizy mikrobiologicznej stolca - może być konieczne leczenie przyczynowe. Biegunka może być zagrożeniem dla zdrowia, gdyż bez odpowiednich środków zaradczych prowadzi do odwodnienia. Chorego należy nawadniać, najlepiej za pomocą specjalnych specyfików zapobiegających odwodnieniu, zawierających potrzebne elektrolity - sód, potas, chlor. Stan odwodnienia jest szczególnie niebezpieczny dla małych dzieci. W leczeniu rozwolnienia stosuje się węgiel leczniczy (Carbo medicinalis, węgiel aktywny), który wiąże toksyny, bakterie, gazy jelitowe i inne czynniki szkodliwe, które nasilają perystaltykę jelit, zwiększają przenikanie wody do światła jelita i powodują pojawienie się biegunki. Stosuje się także inne leki adsorpcyjne, ściągające, koloidalne, a także cholinolityki i leki spazmolityczne. Biegunka niekoniecznie wymaga wizyty u specjalisty. W przypadku łagodnych biegunek, których przyczynę znamy (np. wiemy, że zjedliśmy coś nieświeżego albo że trwa sezon na grypę żołądkową), wystarczy stosowanie doraźnych leków hamujących ruchy jelit. Leczenie polega na przyjmowaniu produktów takich jak Laremid czy Stoperan, a także leków adsorpcyjnych. Choremu dobrze jest podawać także elektrolity, aby wyrównać utracone składniki. Należy także przez kilka kolejnych dni stosować dietę lekkostrawną (szczególnie polecane jest siemię lniane i kasza manna, a także produkty kukurydziane). Rekomendowane przez naszych ekspertów 4. Kisiel z siemienia lnianego Z biegunką można także poradzić sobie w naturalny sposób, wykorzystując to, co mamy w kuchni. Dotyczy to jednak tylko występowania biegunek łagodnych i krótkotrwałych. Jeśli objawy nie ustępują, należy wdrożyć farmakoterapię albo zgłosić się do lekarza. Skutecznym domowym sposobem na biegunkę jest "kisiel" z siemienia lnianego. Gotuje się łyżkę ziaren w połowie szklanki wody, aż powstanie gęsty kleik, tak przygotowaną mieszankę należy wypić. Siemię lniane ma niezwykłe właściwości, ponieważ potrafi pobudzić perystaltykę jelit w przypadku zaparć i złagodzić w przypadku biegunek. W leczeniu biegunki pomocna może okazać się także gorzka czekolada i kakao. Muszą być jednak w czystej postaci - bez dodatku cukru, który jest pożywką dla bakterii. Należy także zadbać o odpowiednie nawodnienie. Oprócz wody, pomocne będą zioła lecznicze, głównie rumianek. Należy jednak uważać, ponieważ niektóre z nich (między innymi mięta i melisa) mogą działać drażniąca i wywoływać wymioty. 5. Profilaktyka biegunkowa W przypadku zapobiegania biegunkom przede wszystkim ważne jest zachowanie zasad higieny osobistej - ręce należy myć zawsze po wyjściu z toalety, a także po przyjściu z dworu. Ważne jest także mycie owoców i warzyw oraz ograniczenie kontaktu z osobami zarażonymi bakteryjną bądź wirusową biegunką, a także częste wietrzenie mieszkania. Treść artykułu jest całkowicie niezależna. Znajdują się w nim linki naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
. 505 456 303 99 673 387 632 359
ile można schudnąć podczas biegunki
