Anna Piotrowska Źródło: M. Wielgoś, N.Mazanowska, B.Pietrzak : Zanikowe zapalenie pochwy: objawy, diagnostyka, leczenie; Przegląd Menopauzalny 2013, 17, s. 434-437.25 kwietnia 2018 21 Okazało się, że kobiety, które nie noszą biustonosza mają ryzyko zachorowania na raka piersi takie samo jak każdy człowiek niebędący kobietą. A średnia ta nie jest wcale tego hormonalne leczenie raka piersi może mieć takie same skutki uboczne, jak menopauza, i każdy inny powód dla którego zmniejsza się ilość estrogenów w ciele kobiety, czyli suchość pochwy, czyli zanikowe zapalenie pochwy. Naczynia limfatyczne są bardzo cienkie i są bardzo wrażliwe na nacisk. Czyli, że są łatwo kompresowalne. Wieloletnie stosowanie biustonoszy przez kobiety faktycznie przyczyniło się do zatrważającego wzrostu nowotworów piersi. Mniej tlenu, mniej substancji odżywczych dostarczanych do komórek w piersiach, oraz niemożność łatwego wypłukiwania odpadów spowodowało tak wielką ilość zachorowań na raka piersi u kobiet. Kobiety, które chcą uniknąć raka piersi powinny nosić biustonosz w jak najkrótszym możliwym czasie, a z pewnością mniej niż 12 godzin na dobę, powiedział dr. Singer, co zostało zacytowane przez Gdyby takie info było jawne w ciągu ostatnich 20 lat 2 000 000 kobiet w samych tylko Stanach nie zachorowałyby na raka piersi. Można było temu zapobiec. Wystarczy nosić znacznie luźniejszy biustonosz i ściągać go zaraz po przyjściu do domu, czyli nosić stanik znacznie krócej w ciągu dnia. Jeżeli dołożymy do tego dezodoranty z aluminium (na świeżo ogolone pachy, mężczyźni golą się tam rzadziej), nagminny brak witaminy D, tym bardziej, że opalanie w topless (oczywiście tylko dla kobiet) z pruderyjnych powodów najczęściej jest zakazane, a to przecież ciąg dalszy nierównowagi płciowej, nagminny brak jodu oraz mammografię (niby profilaktykę, tyle że lucyferiańską), widzimy czarno na białym, że świat zmierza w kierunku raka piersi. Okazuje się, że długoletnie noszenie w ciągu dnia biustonoszy aż dwukrotnie podnosi ryzyko raka piersi. Jeszcze gorzej sytuacja przedstawia się w przypadku kobiet, które mają na sobie biustonosz w nocy podczas snu. Ryzyko zachorowania na raka wynosi aż 75%.Czy uważasz, że matrixowa farmacja zarabiająca ogromne pieniądze na raku piersi, byłaby skłonna przyznać rację takim badaniom? Jeśli cierpisz na atroficzne (atrofia oznacza zanik) zapalenie pochwy, wiesz, że problem jest delikatny i wymaga specjalnego leczenia. Ten stan może mieć duży wpływ na jakość życia, co jest jednym z głównych powodów, dla których przeprowadziliśmy nasze badania, aby znaleźć dla Ciebie skuteczne naturalne więc co to jest atopowe zapalenie pochwy? Zanikowe zapalenie pochwy, znane również jako zanik pochwy, jest schorzeniem obejmującym przerzedzenie, wysuszenie i obrzęk ścian pochwy. Stan zazwyczaj występuje po menopauzie. Jednak niektóre kobiety doświadczają tej choroby podczas karmienia piersią lub w jakimkolwiek innym czasie kiedy zmniejsza się produkcja estrogenów w ich organizmie. Zanikowe zapalenie pochwy może mieć nasilenie od umiarkowanego do ciężkiego. W zależności od nasilenia wystąpią różne objawy. Niemniej jednak, suchość pochwy, pieczenie, wydzielina, swędzenie narządów płciowych, pieczenie podczas oddawania moczu, częste infekcje dróg moczowych, nietrzymanie moczu, krwawienie po stosunku i dyskomfort podczas stosunku są powszechne. Dodatkowo, powszechne jest zmniejszone nawilżenie pochwy podczas aktywności seksualnej, a także skrócenie i zaciśnięcie kanału powoduje zanik pochwy? Podstawową przyczyną atrofii pochwy jest zmniejszenie produkcji estrogenu. Gdy ciało wytwarza mniej estrogenu, tkanki pochwy stają się cieńsze, bardziej suche, mniej elastyczne i bardziej kruche. Spadek produkcji estrogenów często występuje po menopauzie, w latach poprzedzających menopauzę, w okresie karmienia piersią, po chirurgicznym usunięciu jajników, po radioterapii miednicy lub chemioterapii z powodu raka, lub jako efekt uboczny leczenia hormonalnego raka możesz leczyć zanikowe zapalenie pochwy naturalnie?Poleca się 4 najbardziej sprawdzone suplementy przy suchości pochwy:1. Witamina E Zwiększa dopływ krwi do ścianek pochwy i łagodzi objawy menopauzy. Zalecane są dawki 50-400 IU dziennie. Ale może upłynąć nawet miesiąc, zanim poczujesz jej Maca Wykazano, że ten suplement diety zwiększa poziomu estradiolu podczas menopauzy, co pomaga przy suchości pochwy, jak również wyciąga z depresji, poprawia pamięć, koncentrację i dodaje energii. Zalecana dawka wynosi 2 – 5 gram dziennie (pełna łyżeczka od herbaty ma około 5 gram). Możesz dosypywać do zielonych szejków, bio jogurtów kozich, czy dodawać do 4 szklanki w oczyszczającej kuracji 4 szklanek. Miej na uwadze, że maca podwyższa ciśnienie, generalnie działa podobnie energetycznie jak kawa, czyli odradza się branie macy na Witamina D3 Witamina D zmniejsza pH pochwy (zwiększa zakwaszenie), co akurat w przypadku pochwy jest bardzo pożądane (palec zanurzony w pochwie i polizany ma smakować jak cytryna), a co za tym idzie zmniejsz się suchość pochwy związana z jej zanikiem. Witaminę D3 przyjmujemy zawsze w protokole z witaminą K2. Dobrą opcją jest też Liposomal Probiotyki Naukowcy odkryli, że makijaż bakteryjny pochwy zmienia się w zależności od kobiecej sceny reprodukcyjnej. Dlatego probiotyki mogą być pomocne w zwalczaniu atrofii pochwy. Bywa, że doskonałym rozwiązaniem jest aplikacja na palcu organicznego środki do użycia zewnętrznego: Tłuszcze takie jak olej kokosowy, oliwa z oliwek i olej z witaminy E pomagają w nawilżaniu i rehydratacji ścian pochwy, a zioła zawierające fitoestrogeny, takie jak kozieradka i koper włoski, pomagają przywrócić naturalny poziom estrogenu w organizmie. Przy czym olej kokosowy stosuj zewnętrznie, ale też zjadał łyżkę dziennie. Olej z witaminy E pomoże nawilżyć ściany pochwy, zmniejszy wrażliwość, a także stan zapalny. Kozieradka pomagająca przywrócić poziom estrogenu w organizmie i łagodzić stan zapalny, jest szczególnie skuteczna, ale nie powinna być stosowana przez kobiety w ciąży lub osoby z rakiem piersi powiązanym z hormonami. Źródło 1, 2 Przy czym, zanikowe zapalenie pochwy nie jest czymś, co należy 6 970 times, 1 visits today) Blog nie jest jedną z tysięcy stron zawierających tylko wygodne dla siebie informacje. Przeciwnie, jest to miejsce, gdzie w oparciu o współczesną wiedzę i badania, oraz przemyślenia autorki rodzą się treści kontrowersyjne. Wręcz niekomfortowe dla tematu przewodniego witryny. Jednak, to nie hype strategia, to potrzeba. Może rzuć też gałką na to: Dobre suplementy znajdziesz w Wellness Sklep Disclaimer: Info tu wrzucane służy wyłącznie do celów edukacyjnych i informacyjnych, czasami tylko poglądowych, dlatego nigdy nie może zastąpić opinii pracownika służby zdrowia. Takie jest prawo i sie tego trzymajmy.
Leczenie zapalenia pęcherza wymaga stosowania domowych sposobów, leków bez recepty zwalczających bakterie, które są przyczyną infekcji dróg moczowych, a czasami także antybiotyku. Na zapalenie pęcherza, zwłaszcza nawracające, sprawdzi się furagina bez recepty. Domowe sposoby na infekcje dróg moczowych to nawadnianie, stosowanie
Fot :Zinkevych / Liszaj to nazwa zmiany zapalnej skórnej o typie grudkowym, która ma charakter przewlekły i może (w niektórych postaciach) powodować miejscowe odczyny zanikowe skóry. Najczęściej spotykane rodzaje tej przypadłości to liszaj płaski (w tym jego odmiana obrączkowata) oraz twardzinowy. Leczenie liszaja w praktyce klinicznej opiera się na silnych lekach przeciwzapalnych, czyli głównie glikokortykosteroidach, a niektórych przypadkach również na lekach immunosupresyjnych, zmniejszających reakcje autoimmunologiczne. W leczeniu domowym podstawowe znaczenie ma prawidłowa pielęgnacja skóry oraz stosowanie domowych środków przeciwzapalnych działających ogólnie lub miejscowo. Czym jest liszaj? Liszaj to choroba skóry, która ma przewlekły, często postępujący charakter. Typowym objawem jest pojawianie się na skórze grudek, które definiowane są jako uniesione obszary o zmienionej barwie (najczęściej żywoczerwonej, purpurowofioletowej albo białawej). Grudki liszajowe mają wielkość 1–4 mm, choć czasem – przy zaostrzeniu choroby lub przy osłabieniu spowodowanym przez inne schorzenie – mogą mieć tendencję do powiększania się i zlewania. Charakterystyczną cechą grudek jest fakt, że powodują znaczny świąd, a w przypadku liszaja twardzinowego narządów płciowych nawet dokuczliwy, uporczywy ból. Jak wygląda liszaj płaski? Liszaj płaski nazwany jest też liszajem czerwonym (w nomenklaturze medycznej odpowiednio lichen planus czy ruber). Grudki są wielokształtne, a ich powierzchnia gładka i błyszcząca. Często obserwuje się tam siatkę jasnych żyłek – tzw. prążki Wickhama. Mogą one być w niektórych przypadkach bardzo liczne i tworzyć centralne przejaśnienia z czerwoną otoczką. Taką formę nazywa się liszajem obrączkowatym (obrączkowym). Miejscami, w których liszaj występuje najczęściej, są przedramiona i ręce, przednia powierzchnia brzucha i okolica lędźwiowo-krzyżowa oraz narządy płciowe i ich okolice. Zmiany mogą jednak pojawiać się na powierzchni całego ciała. Do ich wysypu dochodzi zwykle nagle. Pojawiają się jednocześnie z intensywnym swędzeniem. Drapanie grudek powoduje w krótkim czasie pojawianie się wokół nowych, satelitarnych zmian. Jest to tzw. objaw Köbnera. Ciężkie odmiany choroby prowadzą do przekształcania się grudek w brodawki (dotyczy to głównie goleni) czy pęcherze albo do bliznowacenia skóry owłosionej głowy. Czym jest liszaj twardzinowy? Liszaj twardzinowy i zanikowy (od łacińskiej nazwy lichen sclerosus atrophicus – w skrócie określany jako LSA) to odmiana choroby, której głównym przejawem są białawe grudki i stwardnienie tkanki łącznej w obrębie skóry sromu i prącia. Zmiany prowadzą do zaników skóry, wygładzania się fałdów warg sromowych u kobiet, a u mężczyzn do zwłóknienia i marskości żołędzi. Jest to typowe schorzenie wieku podeszłego. Pojawia się najczęściej u osób, które mają określone predyspozycje genetyczne i u których w procesie przekwitania dochodzi do znacznego obniżenia poziomów hormonów płciowych, głównie estrogenów. Podatne są też osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne dotyczące tkanki łącznej. Przyczyny i kliniczne leczenie liszaja Liszaj jest chorobą, której głównym podłożem są nieprawidłowe procesy autoimmunologiczne i związane z nimi reakcje zapalne i zwłóknieniowe (zanikowe). Duży wpływ na wrażliwość tkanek i możliwość choroby mają też zmiany poziomów hormonów płciowych. Dlatego w terapii liszaja stosuje się (odpowiednio do intensywności objawów klinicznych) silnie działające leki: preparaty immunosupresyjne; glikokortykosteroidy; estrogeny w postaci doustnej lub w plastrach umożliwiających wchłanianie przezskórne. Uzupełniającym postępowaniem w przypadku postępujących stwardnień i zaników skóry są krioterapia i laseroterapia. Domowe leczenie liszaja Wyleczenie liszaja domowymi sposobami jest trudne do zrealizowania ze względu na mechanizm powstawania choroby i konieczność silnego oddziaływania na organizm specjalistycznymi lekami – niezbędnymi, by zahamować lub ograniczyć postęp choroby. Domowe sposoby na liszaje nie są jednak pozbawione znaczenia. Cenne uzupełnienie terapii to na przykład: spożywanie produktów bogatych w witaminę A; miejscowe stosowanie substancji przeciwzapalnych (np. rumianek, szałwia); używanie łagodnych środków znieczulających swędzącą skórę (produkty naturalne zawierające mentol); zachowanie prawidłowej kondycji skóry poprzez codzienną higienę, nawilżanie; chronienie grudek przed zanieczyszczeniem czy otarciami, które groziłyby wtórnym bakteryjnym nadkażeniem, zaostrzeniem procesu chorobowego i gojeniem się zmian z pozostawieniem blizn. W przypadku terapii hormonalnej można ją uzupełniać spożywaniem roślin strączkowych zawierających fitoestrogeny. Największa ich ilość znajduje się w soi. Czy leczenie liszaja sposobami domowymi może być skuteczne? Leczenie liszaja wyłącznie domowymi sposobami najczęściej nie prowadzi – ze względu na złożony charakter tej dolegliwości – do zahamowania postępu choroby. Płyną jednak z niego niezaprzeczalne korzyści: zmniejszenie dolegliwości bólowych i świądu, ograniczenie stanu zapalnego skóry, spowolnienie postępu zmian chorobowych. Stosowanie środków domowych pozwala też często na zmniejszenie dawek leków, które muszą być podawane, by ustabilizować przebieg choroby. Ponieważ preparaty te nie są obojętne dla zdrowia, ich ograniczenie ma pozytywny wpływ na zdrowie całego organizmu. Zobacz wideo: Liszaj twardzinowy. Co trzeba o nim wiedzieć? Bibliografia: Rycroft i inni, Dermatologia, red. pol. L. Rudnicka i inni, tł. P. Traczewski, Warszawa 2014. M. Alam, H. Gladstone, R. Tung, Dermatologia kosmetyczna, red. pol. A. Ignaciuk, Wrocław 2011.
pasożytnicze zapalenie pochwy (rzęsistkowica pochwy) – infekcje intymne wywołuje pasożyt rzęsistek pochwowy 3; zapalenie pochwy o podłożu mieszanym (np. bakteryjno-grzybiczym) – w przypadku infekcji mieszanych odpowiedzialnymi za rozwój infekcji są jednocześnie dwa mikroorganizmy, np. bakterie i grzyby (drożdżaki) 3 .Zapalenie pochwy, jakich zasad higieny przestrzegać i jak je leczyć? Fot. iStockPhoto Opublikowano: 13:36 Zapalenie pochwy to jedna z najczęstszych dolegliwości kobiecych dróg rodnych. U podłoża zapalenia pochwy w zdecydowanej większości przypadków odpowiada infekcja o podłożu bakteryjnym, grzybiczym lub pasożytniczym. Zarówno objawy zapalenia pochwy, jak i sposób leczenia uwarunkowane są rodzajem drobnoustroju, który wywołuje stan zapalny. Zapalenie pochwy ma tendencję do nawrotów i powinno być leczone, gdyż brak odpowiedniej terapii może skutkować rozwojem takich powikłań jak zapalenie narządów miednicy mniejszej, a nawet niepłodność. Czym jest zapalenie pochwy?Zapalenie bakteryjne pochwy – przyczynyZapalenie bakteryjne pochwy – objawyZapalenie bakteryjne pochwy – leczenieZapalenie grzybicze pochwy – przyczynyZapalenie grzybicze pochwy – objawyZapalenie grzybicze pochwy – leczenieRzęsistkowe zapalenie pochwyZanikowe zapalenie pochwy Czym jest zapalenie pochwy? Zapalenie pochwy to stan chorobowy wynikający z zaburzeń w składzie fizjologicznej flory bakteryjnej pochwy. W warunkach prawidłowych pochwę zasiedlają bakterie Lactobacillus, czyli pałeczki kwasu mlekowego. Bakterie te odpowiadają za utrzymanie kwaśnego pH pochwy (około 4,5) oraz hamują namnażanie bakterii i grzybów chorobotwórczych. Zaburzenie składu flory bakteryjnej może być konsekwencją nieprawidłowej higieny, zaburzeń hormonalnych, stosowania antybiotyków czy ciąży. Zapalenie bakteryjne pochwy – przyczyny Zapalenie bakteryjne pochwy (waginoza) to stan nadmiernego namnażania się bakterii, które w warunkach prawidłowych zasiedlają pochwę. Zaczynają one dominować we florze bakteryjnej pochwy wówczas, gdy dochodzi do jednoczesnego ograniczenia ilości pałeczek kwasu mlekowego. Kiedy występuje bakteryjne zapalenie pochwy? Przyczyny to: stosowanie antybiotyków infekcje bakteryjne pęcherza moczowego stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej częste stosunki seksualne (zobacz: nawracające infekcje po stosunku) menopauza i towarzysząca jej suchość pochwy (wynikająca z obniżenia poziomu estrogenów). W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 100 ml 79,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN majtki menstruacyjne Light 90,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN SOS PMS, 30 kaps. 79,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 50 ml 59,00 zł Zapalenie bakteryjne pochwy – objawy Jeśli dojdzie do rozwoju bakteryjnego zapalenia pochwy, objawy sprowadzają się przede wszystkim do wystąpienia obfitych upławów barwy szarobiałej, o charakterystycznym rybim zapachu. Ponadto pojawić może się świąd okolic pochwy oraz ból towarzyszący stosunkowi seksualnemu. Nawet u połowy zakażonych bakteryjne zapalenie pochwy może przebiegać bezobjawowo. Zapalenie bakteryjne pochwy – leczenie Leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy wymaga zastosowania antybiotyku. Gdy rozwinie się bakteryjne zapalenie pochwy, leki mogą być stosowane zarówno dopochwowo, jak i doustnie. Przed włączeniem antybiotykoterapii wskazane jest wykonanie posiewu z wymazu z pochwy, co pozwala zastosować odpowiedni lek. Dobrze, gdy jest to taki antybiotyk, który nie działa na pałeczki kwasu mlekowego, a zatem nie pogłębia zaburzeń flory bakteryjnej pochwy (np. metronidazol). Zobacz także: Zioła na infekcje intymne Zapalenie grzybicze pochwy – przyczyny Grzybicze zapalenie pochwy to stan zapalny powstały w efekcie namnażania się grzybów bytujących w pochwie. Mowa o drożdżakach Candida. Zapalenie pochwy grzybicze (drożdżakowe) rozwija się w efekcie spadku ilości pałeczek kwasu mlekowego, obniżenia odporności organizmu czy niewłaściwej higieny intymnej. Czynniki sprzyjające rozwojowi grzybicy pochwy to: choroby przewlekłe, np. cukrzyca długotrwała antybiotykoterapia lub glikokortykosteroidoterapia ciąża i menopauza przemęczenie i stres otyłość noszenie zbyt obcisłej bielizny. Przeczytaj więcej Grzybica Pochwy Zapalenie grzybicze pochwy – objawy W przebiegu drożdżakowego zapalenia pochwy objawy obejmują głównie pojawienie się białych, serowatych upławów, a także swędzeniem pochwy. Ponadto może pojawić się ból w trakcie stosunku, a także podczas oddawania moczu. Zapalenie grzybicze pochwy – leczenie W przypadku grzybiczego zapalenia pochwy leczenie sprowadza się do stosowania leków przeciwgrzybiczych. Mogą mieć one postać przeciwgrzybiczego kremu na zapalenie pochwy, a także globulek na zapalenie pochwy. Przewlekła grzybica pochwy wymaga leczenia lekami doustnymi. Rzęsistkowe zapalenie pochwy Rzęsistkowe zapalenie pochwy to schorzenie rozwijające się w efekcie infekcji pierwotniakiem – rzęsistkiem pochwowym. Do zakażenia dochodzi w efekcie kontaktu seksualnego z osobą zakażoną. Infekcja objawia się występowaniem obfitych, pienistych upławów o szarozielonym odcieniu. Często współwystępuje zapalenie cewki moczowej. Rzęsistkowe zapalenie pochwy wymaga stosowania antybiotyków – metronidazolu lub tynidazolu. Zanikowe zapalenie pochwy Zanikowe zapalenie pochwy (atroficzne zapalenie pochwy) to zapalenie występujące u kobiet w rozmaitym wieku, będące konsekwencją zaburzeń hormonalnych. Spadek poziomu estrogenów towarzyszący menopauzie, usunięciu jajników, terapii hormonalnej raka piersi prowadzi do zaniku błony śluzowej pochwy. Pojawia się suchość pochwy, ból podczas stosunku, większa podatność na infekcje intymne. W leczeniu zanikowego zapalenia pochwy największe znaczenie ma stosowanie hormonalnej terapii zastępczej oraz miejscowych preparatów nawilżających. Bibliografia: Kumar N. i in., Bacterial vaginosis: Etiology and modalities of treatment—A brief note; J Pharm Bioallied Sci. 2011 Oct-Dec; 3(4): 496–503. Niemiec T. i in., Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące etiopatogenezy i leczenia nawrotowej postaci drożdżakowego zapalenia pochwy i sromu Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Justyna Mazur Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: PolecamyBakteryjne infekcje pochwy: zachwiana równowaga. Typowe objawy bakteryjnej infekcji pochwy. Kiedy ryzyko infekcji pochwy wzrasta. Żeby kuracja infekcji pochwy była skuteczna. Jak złagodzić objawy infekcji pochwy. Infekcja bakteryjna pochwy ( waginoza bakteryjna) objawia się przede wszystkim zmianą wyglądu i zapachu wydzieliny z pochwy.Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 11:00, data aktualizacji: 20:40 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 5 minut Zanikowe zapalenie pochwy tłumaczą już synonimy takie jak: atroficzne zapalenie pochwy czy starcze zapalenie pochwy. Co ciekawe, również do tej grupy można zaliczyć niemowlęce zapalenie pochwy i sromu, gdyż u ich podstaw leżą te same mechanizmy. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Zanikowe zapalenie pochwy - występowanie Przyczyny zanikowego zapalenia pochwy Zanikowe zapalenie pochwy - objawy Dodatkowa ocena zmian zachodzących w pochwie Zanikowe zapalenie pochwy - leczenie Zanikowe zapalenie pochwy - występowanie Zanikowe zapalenie pochwy jest związane z obniżoną produkcją hormonów płciowych (zwłaszcza estrogenów), dlatego najczęściej chorują na nie kobiety w okolicach menopauzy - jednak nie tylko one. Drugim czynnikiem, który występuje u młodych kobiet, jest sztuczne zmniejszenie lub zahamowanie wydzielania estrogenów w przypadku np. operacji i/lub usunięcia jajników. Istotne jest także, iż w przeciwieństwie do innych objawów okresu około- i postmenopauzalnego, objawy związane z zanikowym zapaleniem pochwy nasilają się z czasem, a ich samoistne ustąpienie niestety jest mało prawdopodobne. Przyczyny zanikowego zapalenia pochwy U podstaw zanikowego zapalenia pochwy leży niedobór hormonów płciowych - estrogenów, czyli hipoestrogenizm. Estrogeny wywierają ogromny wpływ i zapewniają prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu kobiety oraz układu rozrodczego. Pośród działań estrogenów należy wymienić te, które mają bezpośredni związek z omawianym zagadnieniem, czyli zmiany zachodzące w nabłonku pochwy. Estrogeny poprzez regulację prawidłowego przepływu krwi w splotach naczyniowych regulują metabolizm tkanek ścian pochwy i zapewniają jej elastyczność. Dodatkowo kontrolują wydzielanie płynu pochwowego. Niezbędna dla zachowania prawidłowego stanu pochwy jest fizjologiczna flora bakteryjna pochwy, w której skład wchodzą pałeczki kwasu mlekowego. Bakterie te zapewniają odpowiednią kwaśność środowiska pochwy poprzez produkcję kwasu mlekowego, którego substratem jest glikogen. Zanikowe zapalenie pochwy - objawy Rozwój omówionych powyżej zmian prowadzi do powstania dolegliwości tworzących obraz kliniczny zanikowego zapalenia pochwy. U blisko 30% kobiet głównym objawem jest suchość pochwy. Co czwarta pacjentka skarży się na podrażnienia i świąd pochwy i okolic sromu. Zmiany w środowisku pochwy stwarzają dobre warunki dla drobnoustrojów chorobotwórczych do rozwoju i namnażania powodując stan zapalny pochwy. Ponad 10% zgłasza pojawienie się nieprawidłowych upławów z dróg rodnych. Również co dziesiąta kobieta odczuwa ból w trakcie stosunków płciowych, co określa się mianem dyspareunii. U pewnej części tych kobiet po stosunku płciowym pojawi się krwawienie lub plamienie. Niezwykle istotny jest natomiast fakt, iż w przebiegu zanikowego zapalenia pochwy nie powinno pojawiać się samoistne krwawienie ani plamienie z dróg rodnych. W każdej takiej sytuacji należy się udać do lekarza ginekologa, który zleci dodatkowe badania, niejednokrotnie wraz ze skierowaniem na wyłyżeczkowanie jamy macicy. Jedynie to badanie pozwoli wykluczyć tak niebezpieczną chorobę jaką jest rak trzonu macicy. Należy w tym miejscu jeszcze raz podkreślić, iż zmiany troficzne i wynikające z nich objawy nasilają się z wiekiem, choć stopień uciążliwości objawów jest różny u poszczególnych kobiet. W nowych badaniach wykazano, iż nasilenie objawów pochwowych istotnie wiąże się z współwystępowaniem cukrzycy. Dodatkowo, ciekawostką jest, iż kobiety z mała masą ciała cierpią bardziej z powodu objawów zanikowego zapalenia pochwy niż kobiety otyłe, u których jest większa obwodowa, w tkance tłuszczowej, produkcja estrogenów. Działanie łagodzące objawy suchości pochwy wykazują globulki takie jak globulki dopochwowe Florakcid z kwasem hialuronowym. Dodatkowa ocena zmian zachodzących w pochwie Dolegliwości zgłaszane przez pacjentki są podstawą do rozpoczęcia badań dla postawienia jak najtrafniejszej diagnozy. W celu obiektywizacji oceny stanu pochwy, w praktyce lekarskiej, wprowadzona została punktowa skala. W skali tej ocenia się następujące parametry: wartość pH środowiska pochwy, wydzielinę pochwową, jej konsystencję i kolor. Dalej ocenia się wygląd nabłonka śluzówki i ewentualne wybroczyny czy krwawienia. Punktacji podlega także wilgotność pochwy, fałdy ściany oraz kolor śluzówki. Całe badanie przeprowadza lekarz ginekolog w trakcie badania ginekologicznego we wziernikach. Dodatkowo możliwe jest określenie tzw. cytologicznego indeksu dojrzewania komórek u danej pacjentki. Zanikowe zapalenie pochwy - leczenie Zjawisko zanikowego zapalenia pochwy jest powszechne i dlatego wiele kobiet odczuwa związany z tym znaczny dyskomfort, nawet stres, a u dużej części prowadzi do zaburzeń seksualności i ogólnego obniżenia jakości ich życia. Leczenie ustala lekarz, ponieważ zależy ono od etiologii dolegliwości i obejmuje kilka równorzędnych możliwości. Leczenie przeciwzapalne w sytuacji rozpoznanej infekcji jest szczególnie ważne, gdyż nieleczone może prowadzić do różnych powikłań. Pacjentki powinny zwracać uwagę na materiał i jakość noszonej bielizny i rodzaj stosowanych środków do higieny intymnej oraz unikać substancji drażniących narządy płciowe. Silnie perfumowane środki higieniczne należy zastąpić łagodnymi mydłami o umiarkowanym i dostosowanym do potrzeb składzie. Niejednokrotnie korzystnie wpływa modyfikacja stylu życia, która obejmuje nie tylko zaprzestanie palenia tytoniu tak niekorzystnego dla metabolizmu estrogenów, ale także usunięcie z diety potraw i przypraw nasilających objawy chorobowe. Na liście znajduje się obok alkoholu, czekolada, papryka czy pieprz. Wykazano korzystny wpływ pożycia seksualnego poprzez zwiększenie przepływu krwi przez narządy miednicy mniejszej. Nie należy zapominać także o współistniejących chorobach, z których duże znaczenie zanikowym zapaleniu pochwy ma np. cukrzyca. Prawidłowe wyrównanie glikemii korzystnie wypływa na stan dróg rodnych. Dostępne są liczne probiotyki oraz preparaty o działaniu nawilżającym i wspomagającym procesy gojenia śluzówki pochwy. Wszystkie powyższe metody są często jedynie leczeniem wspomagającym, gdyż najczęściej decydujące znaczenie ma leczenie hormonalne z zastosowaniem estrogenów systemowo lub miejscowo. Wyboru konkretnej postaci i leku dokonuje pacjentka razem z lekarzem ginekologiem z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb kobiety. Dolegliwości dróg rodnych stanowią niestety nadal temat tabu, szczególnie dla kobiet w starszym wieku. Błędne jest myślenie, iż nie ma pomocy czy leczenia „w tym wieku”. Najważniejsze jest pomocy szukać, i dlatego tak ważna jest otwarta rozmowa z lekarzem i sformułowanie swoich problemów i potrzeb. Czytaj więcej... Zanikowe zapalenie pochwy Stwardnienie zanikowe boczne - śmiertelna choroba, na którą cierpiał Stephen Hawking Świat obiegła smutna informacja o śmierci znanego brytyjskiego astrofizyka Stephen Hawking, który odszedł w wieku 76 lat. Był najbardziej znanym fizykiem... Stwardnienie zanikowe boczne - akceptacja i życie z chorobą "Oduczyłem się planować. Jeśli będę chodzić na komunii córki, będzie dobrze". Joanna Weyna-Szczepańska Złośliwe zmiany grudkowo-zanikowe Syn.: Papulosis maligna atrophicans, zespół Köhlmeiera-Degosa, zespół Degosa, thrombangitis cutaneointestinalis disseminata, letalny zespół jelitowo-skórny. Def.:... Witamina B może zapobiegać zanikowi mózgu Wysokie dawki witamin z grupy B mogą o połowę zmniejszać patologiczne kurczenie się mózgu u starszych osób, które często poprzedza demencję i chorobę Alzheimera -... Odkryto nowe mutacje odpowiedzialne za stwardnienie zanikowe boczne Stwardnienie zanikowe boczne w niektórych przypadkach może być spowodowane przez mutację genu kodującego białko optineurynę - informują naukowcy z Japonii. Stwardnienie zanikowe boczne Stwardnienie zanikowe boczne (SLA) jest bardzo poważnym schorzeniem polegającym na uszkodzeniu centralnego i/lub obwodowego układu nerwowego. Do głównych objawów... Matylda Mazur Witamina C - znaczenie w organizmie i skutki niedoboru [WYJAŚNIAMY] Witamina C (kwas askorbinowy) to jeden z najważniejszych związków organicznych koniecznych dla odpowiedniego rozwoju większości organizmów żywych. Witamina C... Nietypowy objaw nadciśnienia, na który nie zwracamy uwagi Co trzeci Polak ma nadciśnienie tętnicze. Choroba może być bardzo niebezpieczna, ponieważ prowadzi do zawałów serca i udarów mózgu. Dlatego tak ważne jest, aby... Sylwia Stachura Ćwiczenia na brzuch - o czym pamiętać? 6 skutecznych propozycji ćwiczeń Ćwiczenia na brzuch i boczki nie zawsze przynoszą oczekiwane efekty. Jednak skuteczne ćwiczenia i odpowiednia dieta pozwolą szybko osiągnąć sukces. Podstawą jest... Marta Pawlak Siedem organów, bez których możemy żyć Ludzki organizm działa jak dobrze naoliwiona maszyna. I chociaż każdy element pełni określoną funkcję, to bez niektórych narządów potrafimy przetrwać. Dowiedz... Zuzanna Opolska
Zapalenie żył kończyn dolnych, znane również jako zakrzepowe zapalenie żył (ZZŻ), jest poważnym stanem, który wymaga odpowiedniego leczenia i opieki. Istnieje kilka powikłań związanych z zapaleniem żył kończyn dolnych, a także sposoby profilaktyki, które mogą pomóc w zapobieganiu temu schorzeniu.
Suchość pochwy – problem kobiet z niskim poziomem estrogenów. Jak sobie radzić z tą dolegliwością? Istock,com Opublikowano: 14:40Aktualizacja: 14:08 Suchość pochwy jest dolegliwością kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Związane jest to ze zmniejszoną ilością wydzielanych przez jajniki estrogenów. Zmniejsza się wówczas ilość wytwarzanego w pochwie śluzu, powodując uczucie suchości. Istnieją jednak wyroby medyczne, które z łatwością sobie z nią poradzą. Suchość pochwy – przyczynySuchość pochwy – konsekwencjeSuchość pochwy – leczenie Suchość pochwy jest kłopotliwym schorzeniem, znacząco zmniejszającym komfort życia. Dyskomfort odczuwany jest przede wszystkim w życiu codziennym. Jeśli kobieta odczuwa taką dolegliwość, powinna zgłosić się do lekarza, gdyż może ona nie tylko wynikać z fizjologicznych zmian organizmu, ale również być objawem schorzeń ginekologicznych. Suchość pochwy – przyczyny Za pierwszą i podstawową przyczynę suchości pochwy uznaje się zaburzenie równowagi w gospodarce hormonalnej jajników. Za prawidłowe nawilżenie pochwy odpowiedzialne są estrogeny. Spadek ich poziomu powoduje zmniejszenie wydzielania śluzu w pochwie. Obniżony poziom estrogenów, związany z zaburzeniami w funkcjonowaniu jajników, dotyka głównie kobiet w połogu, karmiących piersią oraz będących w okresie menopauzalnym. Kolejną przyczyną mogą być infekcja dróg rodnych lub nieprawidłowości w budowie ściany macicy, w której obecne są komórki odpowiadające za produkcję i wydzielanie śluzu w pochwie. Suchość pochwy może być również powikłaniem cukrzycy i niewydolności nerek. Wpływ na nawilżenie pochwy mają również: przewlekły stres, przemęczenie, osłabienie, przebyte operacje ginekologiczne, reakcja na środki do higieny intymnej, stosowanie antykoncepcji hormonalnej czy zażywanie niektórych grup leków, takich jak na przykład: antydepresanty, antybiotyki, leki moczopędne czy antyalergiczne. Ważnym czynnikiem predysponującym do wystąpienia suchości w pochwie jest czynnik psychogenny. Strach przed stosunkiem seksualnym, bólem z nim związanym wywołuje silny stres, który może powodować osłabienie nawilżenia pochwy. Suchość pochwy – konsekwencje Suchość pochwy objawia się grupą dolegliwości, które znacznie obniżają jakość i komfort życia, a należą do nich: podrażnienie i uczucie pieczenia w pochwie, spadek libido, spowodowany brakiem przyjemności podczas odbywania stosunku seksualnego, plamienie, wynikające z pękania naczyń krwionośnych znajdujących się w pochwie, dyskomfort bólowy podczas chodzenia, zanikowe zapalenie pochwy, nawracające infekcje dróg intymnych, naglące parcie na mocz, uczucie pulsowania w pochwie. Suchość pochwy – leczenie Leczenie suchości pochwy i radzenie sobie z nią uzależnione jest od przyczyny i objawów. Opiera się głównie na stosowaniu wyrobów farmaceutycznych w postaci globulek i żeli. Częstotliwość ich używania uzależniona jest od stopnia zaawansowania objawów. Jeśli suchość pochwy daje o sobie znać jedynie podczas stosunków seksualnych, należy przed penetracją stosować odpowiednie żele, natomiast jeśli odczuwany jest dyskomfort w życiu codziennym, między innymi podczas chodzenia, trzeba stosować żele/globulki codziennie. Jednak dobór leków i dawkowanie ustala lekarz. Nie należy leczyć suchości pochwy na własną rękę, gdyż można pogorszyć swój stan. Żele powinny zawierać głównie wodę i jak najmniej substancji zapachowych, żeby nie wystąpiło ryzyko dodatkowego podrażnienia. Żel nie powinien zawierać nonoksynolu-9, który podrażnia naskórek pochwy, wywołując uczucie dyskomfortu. Może wypróbujesz lubrykant Wimin? Znajdziesz go w sklepie Hello Zdrowie. Czerp jak największą przyjemność z seksu! Zdrowie intymne i seks WIMIN Lubrykant 55,00 zł U kobiet karmiących piersią i będących w połogu suchość pochwy ustąpi samoistnie po zakończeniu karmienia. Natomiast kobiety, u których osłabienie nawilżenia pochwy wynika ze źle dobranej antykoncepcji hormonalnej, powinny zgłosić się do ginekologa w celu jej zmiany. Jeśli osłabienie nawilżenia wynika ze stanów chorobowych, oprócz leczenia objawowego należy wyeliminować przyczynę. Ważne jest również odpowiednie nawadnianie organizmu. W przypadku przyczyn o podłożu psychogennym warto udać się na psychoterapię. Do domowych sposobów leczenia suchości pochwy należą: wspomniane wcześniej nawadnianie organizmu – minimum dwoma litrami płynów dziennie, noszenie przewiewnej bawełnianej bielizny i stosowanie odpowiedniej diety bogatej w warzywa, owoce oraz ryby. Ważne, aby produkty, które znajdą się w diecie, zawierały fitoestrogeny. Są to substancje działające podobnie jak estrogeny. Znaleźć je można przede wszystkim w: warzywach strączkowych, siemieniu lnianym, pestkach dyni i słonecznika, płatkach owsianych, marchwi, cebuli, gruszkach, czereśniach oraz jabłkach. Ważne również jest ograniczenie spożywania tłuszczy pochodzenia zwierzęcego. Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Alicja Kaczmara Swoją przygodę z medycyna rozpoczęłam już w okresie gimnazjum, gdzie zainteresowałam się biologią człowieka. Z każdym kolejnym etapem edukacji, medycyna stawała się coraz ciekawsza. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
. 269295294587348600179278
